Widmo tych impulsów:
. n<»0r - sm(—2-)
1
Widmo sygnału zmodulowanego:
• ,no>0r Ar " sm(_T_)
S(co)= y-2--F(n - n^)
T0 n)¥
- chwilowe - nie zmienia się kształt impulsów fali nośnej
Równanie sygnału zmodulowanego: s(t)= jr f(nT0) qr(t-nT0)
Widmo sygnału zmodulowanego:
s(t) <-> 3{s, (t)} = —1--— • Yj n^«)
*0 n= «
2
PPM, PDM - brak pytań w teście. ©
PCM - modulacja inipulsowo-kodowa (Pulse Codę Modulation)
Za twórcę PCM uznaje się A. H. Reevesa w roku 1937. Jednak systemy PCM weszły do eksploatacji dopiero w latach 60-tych i od tego czasu obserwuje się ich szybki rozwój.
Zalety PCM:
- duża odporność na zakłócenia
- mała wrażliwość na zmiany parametrów toni
- możliwość regeneracji, co zapewnia stalą wartość stosunku sygnał/szum na całej długości toru
- łatwość współpracy z elektronicznymi centralami komutacyjnymi Wady PCM:
- konieczność przenoszenia znacznie szerszego pasma niż w systemach analogowych. Pasmo PCM jest 7-8 razy szersze niż w systemach analogowych
Schemat systemu telekomunikacyjnego z modulacja immilsowo-kodowa:
(wzięte ze slajdów La Toffique’a, w Bemie jest nieco inaczej)
Nadajnik:
2