techniczne. Do wniosku o wydanie warunków należy dołączyć szkic istniejącej sieci lub mapkę do celów projektowych oraz dokument stwierdzający prawo do dysponowania nieruchomością (akt notarialny, umowę dzierżawy, najmu). Przyłączenia do sieci elektroenergetycznej
Zasady podłączenia odbiorców do sieci elektrycznej reguluje m.in. ustawa Prawo energetyczne, w której określone zostały ogólne warunki.
Na jej podstawie, poszczególne zakłady energetyczne opracowują szczegółowy regulamin wykonywania nowych podłączeń oraz pobieranych za to opłat.
Kontakt z rejonem energetycznym warto nawiązać nawet jeszcze przed zakupem działki, gdyż możliwość podłączenia do sieci elektrycznej decyduje o uzyskaniu pozwolenia na budowę. Składa się więc wniosek o określenie możliwości przyłączenia, a uzyskany dokument będzie przydatny przy składaniu wniosku o pozwolenie na budowę.
Opłata za przyłączenie zależy od mocy przyłączeniowej i sposobu wykonania przyłącza -przeciętnie wynosi ok. 100 zł za kW mocy przyłączeniowej. W taryfie opłat obowiązującej w danym rejonie energetycznym jest również określona długość przyłącza rozliczana wg stawki ryczałtowej (najczęściej 100-200 m).
Jeśli przyłącze elektroenergetyczne będzie dłuższe, trzeba się liczyć z dodatkowymi opłatami za każdy metr jego długości (ok. 30 zł/mb). Warto sprawdzić, jaki zakres robót obejmuje opłata przyłączeniowa. Zdarza się bowiem często, że wykonawca pracujący na zlecenie rejonu energetycznego żąda dodatkowych opłat, np. za zamontowanie skrzynki licznikowej.
Warto wiedzieć, że na czas budowy można wykonać tzw. przyłącze tymczasowe, które po jej zakończeniu przebudowuje się na docelowe. Jednak w takim przypadku poniesiemy podwójne koszty przyłączenia, dlatego lepiej od razu zlecić wykonanie przyłącza docelowego, a jedynie ograniczyć maksymalny pobór prądu przez zamontowanie mniejszych bezpieczników. Dzięki temu niższe będą opłaty za użytkowanie energii, gdyż w czasie budowy stosowana jest taryfa o znacznie wyższych stawkach opłat stałych, zależnych od mocy przyłączeniowej a nie zużytej energii.
Lokalne sieci wodociągowe i kanalizacyjne są najczęściej własnością gmin, a zarządzają nimi miejscowe zakłady komunalne. Podłączenie do tych instalacji odbywa się na warunkach określonych przez dostawcę, przy czym często pobierana jest opłata przyłączeniowa, która nie obejmuje wykonania samego przyłącza, a jest formą udziału w kosztach budowy całej sieci. ^ » J
Zastępuje ona opłaty adia< «-n< kie, jakie może nakładać gmina w zwi«j/ku^| ' ■
z budową infrastruktury ze środków własnych. Opłata taka może być
nawet rzędu równowartości 50% wzrostu wartości nieruchomości w wyniku rozbudowy, np. sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej.
Ze względu na skomplikowany sposób określenia takiej opłaty, w praktyce opłaty za przyłącza wodno - kanalizacyjne są formą udziału mieszkańców w prowadzonych przez gminy inwestycjach rozbudowujących tę infrastrukturę, a w przypadku podłączeń do istniejącej już sieci pozyskują w ten sposób środki na nowe inwestycje.
Warto też wiedzieć, że jeśli zamierzamy korzystać w wody do podlewania ogrodu warto wystąpić z wnioskiem o założenie drugiego wodomierza na instalacji zraszającej.
Zmniejszymy w ten sposób opłaty za zużycie wody, gdyż ta wykorzystana do podlewania nie będzie wliczana w ilość odprowadzanych ścieków.