Po wbiciu grodzic na wymaganą głębokość następuje głębienie wykopu. Przy głębokości wykopu do 4.5 m. Stosuje się koparki kołowe K-406 Al lub gąsienicowe K-408 o pojemności 0.25 m3. Wyposażone w osprzęt chwytakowy, a przy głębokości wykopu większej od 4.5 m. - koparki gąsienicowe K-606 o pojemności 0.5 m3, również z osprzętem chwytakowym.
Głębokość wykopów umocnionych grodzicami może sięgać 8 - 9 m., lecz przy głębokości przekraczającej 5.5 m. Należy wbijać grodzice w dwóch poziomach.
Kolejną operacją roboczą jest rozparcie grodzic, które następuje już w pierwszej fazie głębienia, tzn. kiedy głębokość wykopu osiąga 2.5 m. Do rozparcia poziomego grodzic stosowane są podłużnice z zespawanych ceowników 120x60x5 lub teowniki 100x65 i rozpory „Tagor". Podłużnice zawieszone są na grodzicach przy użyciu zawiesi łańcuchowych bądź linowych; na półkach podłużnie zawiesza się podpory „Tagor" i rozsuwa się je za pomocą mechanicznych lub hydraulicznych rozpieraczy.
Po ułożeniu rurociągu i sprawdzeniu jego szczelności wykop stopniowo zasypuje się wraz z zagęszczaniem gruntu; zdejmowane są i wyrywane grodzice. Do zasypania wykopu stosowane są małe spycharki lub koparko - spycharki np. typu KSH-45A. Grubość zasypywanej warstwy powinna być dostosowana do użytej zagęszczarki. Do najczęściej używanych zagęszcza rek należy spalinowa zagęszczarka ZUB-32A.
Istnieją również zagęszczarki umożliwiające zagęszczenie pierwszych warstw gruntu po obu stronach ułożonego rurociągu. Mają one dwie płyty wibracyjne związane z rama obejmującą rurociąg. Przykładem jest zagęszczarka WZW 25 przystosowana do prac w wykopach szerokości 1.4 m. I średnicy rurociągu do 800 mm.
Wyrywanie grodzic odbywa się przy zastosowaniu zestawu składającego się z wibromłota WM-102D z uchwytem hydraulicznym i zawiesiem amortyzującym, pulpitu sterowniczego PS-10C oraz żurawia kołowego ŹK-101 LECH , na którego haku, podobnie jak przy wbijaniu grodzic, podwieszony jest wibromłot.