Charakterystyka eksploatacyjna wagonów towarowych.
Podatność transportowa nadawanych do przewozu ładunków wyznacza rodzaje, typy, a czasem i serie odpowiadających im wagonów.
Wagony towarowe nawet tego samego rodzaju różnią się między sobą liczbą osi. masą własną, ładownością, wymiarami
i charakterem pudeł wagonowych, zakresem wyposażenia w urządzenia właściwe do przewozu określonych ładunków, stopniem przystosowania konstrukcji do technologii procesów ładunkowych.
Każdy wagon towarowy jest oznaczony 12-cyfrowym numerem. Dodatkowo duże litery określają rodzaj i typ wagonu, małe litery określają ich cechy eksploatacyjne. Charakterystyka cech eksploatacyjnych wagonów określona ich numerem lub oznaczeniem literowym ułatwia operatywny dobór posiadanych wagonów do charakteru i cech ładunków nadawanych do przewozu.
Charakterystyka cech posiadanych dla wagonów wprowadzanych do eksploatacji powinna być odpowiednio szczegółowa
i obejmować, poza określeniem rodzaju wagonów, następujące parametry:
Ładowność wagonu [t] - od 20 ton (wagony 2-osiowe) do 60 ton (wagony 4-osiowe). Wagony
o dużej ładowności są efektywniejsze gdyż posiadają większą zdolność przewozową (większa masa przewożonych ładunków = mniej uruchamianych pociągów), stosunek masy wagonu do jego ładowności jest korzystniejszy (wsp. tary) oraz w przypadku wykonywania manewrów liczba wagonów podlegających tym operacjom jest mniejsza. Masa własna wagonu - tara [t] oraz wsp. tary. Całkowity opór pociągu zależy od masy wagonów brutto, a tym samym i masy własnej wagonów. Naturalne jest zatem dążenie do obniżanie masy własnej wagonów. Zmniejszenie masy własnej wagonów umożliwia zwiększenie ich ładowności.
Cechy wagonów w odniesieniu do ich masy własnej charakteryzują tzw. wsp. tary:
Techniczny Kt=T/G (%], gdzie: T - tara [t], G - ładowność [t].
Ładunkowy IC=T/m=T/GAg[%], gdzie: A„=m/G[%], m - masa ładunku, G - ładowność, Eksploatacyjny Ke=T(l+a)/Zd, gdzie: a - wsp. przebigu próżnego, zd - załadunek dynamiczny
Rzeczywisty: K«> K,> KT.
Dopuszczalny nacisk osi wagonów na tor [kN/oś] /na metr bieżący toru [kN/m]:
/G + 7)9,81,. , , gdzie: o - liczba osi, reszta j/w. pt do 220
P, =-:-[kN/os] [kN/oś],
(G + 7)9,81 r, , - gdzie: I - całkowita długość wagonu (ze Pm—-i-[kN/m] zderzakami).
Pojemność właściwa ładowania wagonu [mJ/t]:
V0=V/G [m3/t], gdzie: V0 - pojemność właściwa, V - pojemność pudła wagonu [m3].
Yo=l/V0 [t/m3] - masa właściwa ładunku.
y>Yo - niewykorzystanie pojemności pudła, y<Yo - niewykorzystanie ładowności wagonu,
Y - rzeczywista masa właściwa ładunku.
Powierzchnia właściwa ładowania wagonu [m2/t]: f0=F/G[m2/t], gdzie: F - powierzchnia podłogi [m2],
Yo=l/foh, gdzie: h - wysokość ładowania.