97238

Wpływ składników mineralnych na wysokość plonów roślin-prawa

żywienia mineralnego.

1.Prawo zwrotu składników mineralnych - mówi, że aby utrzymać żyzność gleby trzeba zwracać jej substancje pokarmowe pobrane przez rośliny oraz te, które zostały uwstecznione na skutek stosowania nawozów. Rośliny pobierają z gleby duże ilości składników pokarmowych w tym: azotu, potasu, fosforu i wapnia. Składniki te są wyprowadzane z gleby wraz z plonami, wskutek czego zmniejsza się ich zawartość w glebie, dlatego należy je uzupełniać. Wprowadzanie do gleby określonego składnika mineralnego może zmniejszać przyswajalność innego. Duże dawki nawozów potasowych wypierają z gleby magnez, a nadmierne wapnowanie gleby powoduje zanik przyswajalnego manganu, duże dawki nawozów azotowych zmniejszają przyswajalność miedzi.

2. Prawo minimum ( prawo Liebiga)-mówi, że wysokość plonów określa ten składnik pokarmowy, który występuje w glebie w ilościach najniższej w stosunku do potrzeb rośliny. Wynika z niego, że niedobór któregokolwiek ze składników pokarmowych ogranicza działanie pozostałych składników i w rezultacie jest przyczyną niskich plonów. Niska zawartość azotu jest czynnikiem ograniczającym i pomimo, że pozostałe składniki( P, K, Ca) są obecne w ilościach wystarczających, plony nie mogą być wyższe niż na to pozwala zawartość azotu. Prawo to odnosi się także do czynników od których zależy wzrost i plonowanie roślin np.: temperatura, woda, światło, C0₂ itp. Do koncepcji tego prawa należy zasada współdziałania czynników, duże stężenie któregoś z czynników może modyfikować działanie czynnika będącego w minimum.

3.    Prawo Mitscherlicha ( prawo nadwyżek mniej niż proporcjonalnych)- mówi, że plon roślin zwiększa się wraz ze wzrostem dawek składnika pokarmowego proporcjonalnie do różnicy pomiędzy plonem maksymalnym a plonem rzeczywiście przez dawkę tego składnika osiągniętym. Przyrost plonu otrzymany po dodaniu do gleby jednostkowej dawki składnika pokarmowego jest tym mniejszy, im więcej tego składnika było przedtem w glebie.

4. Prawo maksimum- mówi, że nadmiar składnika pokarmowego w glebie ogranicza skuteczność działania innych składników i w następstwie powoduje obniżkę plonów.

5.    Prawo pierwszeństwa- mówi, że stosowanie nawozów ma na celu przede wszystkim poprawę wartości biologicznej plonów, która ma większe znaczenie aniżeli wysokość plonów.