97378

Istotną stroną zmian była trwałość sprawowania urzędu, ale już w czasie rewolucji francuskiej ograniczono dożywotność sprawowania urzędów, a urzędy wojskowe (stopnie) zezwolono sprzedawać, którzy służyli w wojsku co najmniej 15 lat.

Sprzedaż urzędów w Polsce znikła wraz z rozbiorami Polski, ale w Wielkiej Brytanii urzędy sprzedawane były do drugiej połowy XIX wieku.

Zmiany zachodziły także w Niemczech, gdzie w XIX wieku urzędy zaczęto zaliczać do prawa prywatnego.

We Francji służbę państwową uważano za wykonywanie suwerenności państwowej, natomiast w USA sprawowanie urzędu było traktowane za zwykły stosunek pracy, stąd uposażenie urzędnika traktowano jako wynagrodzenie za pracę, a nie jak w Europie za gotowość służenia państwu.

Car Piotr I w XVIII wieku w Rosji ustanowił obowiązek nałożony na szlachtę pełnienia służby państwowej, wojskowej lub cywilnej.

Z początkiem XVIII wieku car wydał tabelę o rangach, która podzieliła wszystkie stanowiska na 14 stopni. Najniższym był kamerjunkier, a najwyższym generał - także w służbie cywilnej.