liberalizmu; wprowadzenie na najwyższe szczeble władzy w administracji i wojsku przedstawicieli konserwatywnych środowisk - wojsko i policja zostały w praktyce podporządkowane oficerom wyszkolonym w ZSRR i wiernie wykonującym polecenia Kremla; usuwanie, w ramach szeroko prowadzonych czystek, ludzi niepewnych ideologicznie. Narastała nagonka na Żydów, którą prowadziła głównie grupa związana z Moczarem.
Przełom lat 50-tych i 60-tych to wzmożona nagonka na kościół i duchownych. Władze rozpoczęły przejmowanie majątków instytucji kościelnych, niechętnie wydawały pozwolenia na budowę kościołów (1960 rok - rozruchy w Nowej Hucie po odmowie wydania pozwolenia na budowę kościoła). Lekcje religii zostały usunięte ze szkół.
W 1961 roku odbyły się kolejne wybory do sejmu. We władzach państwowych nie nastąpiły żadne poważniejsze zmiany.
Z życia politycznego odsuwani byli zwolennicy reform; społeczeństwo nie próbowało większych akcji samoobrony, bo było zastraszane przez terror UB. W lutym 1962 roku zlikwidowano Klub Krzywego Koła (forum wolnej dyskusji w środowiskach partyjnych reformatorów i młodych działaczy partyjnych).
W marcu 1964 roku polscy działacze kultury i intelektualiści złożyli na ręce władz List 34, w którym wystąpili przeciwko praktykom systemu gomułkowskiego i indoktrynacji ideologicznej kultury.
Był też protest w środowiskach akademickich Warszawy. Grupom dyskusyjnym przewodzili Kuroń i Modzelewski - zostali aresztowani (autorzy Listu też - w 1965 roku).
W maju 1965 roku kolejne wybory, które i tym razem nie przyniosły większych zmian. Rola sejmu była stopniowo ograniczana, co było widać w częstotliwości zwoływania obrad. Wybory do sejmu były fałszowane.