Konrad Adenauer wobec zjednoczenia Niemiec i Europy:
Adenauer, najwybitniejsza postać na „rynku” politycznym, chadek, katolik, zwolennik rozwiązani problemu niemieckiego, ale małymi krokami. Był realistą. Uważał, że w Europie skończyła się epoka państw narodowych i to samo dotyczy Niemiec.
Był zdecydowanym przeciwnikiem udziału ZSRR w procesie jednoczenia Niemiec. Widział w ZSRR zagrożenie wolności Niemiec. Nienawiść do tego państwa i bojaźń przed jego polityką legły u podstaw decyzji Adenauera, który odrzucił notę Stalina z 10 marca 1952 roku.
Adenauer już od lat 40-tych, kiedy był tylko przewodniczącym CDU uważał, że przyszłość zachodnich Niemiec leży w powiązaniach z Zachodem.
Dla usprawiedliwienia swojej decyzji o odrzuceniu noty Stalina Adenauer powiedział, że kraj musi się zdecydować - albo Wschód, albo Zachód, bo to nie może być stan zawieszenia.
Adenauer i jego zwolennicy rozgłaszali, że nota byłą zwyczajną propagandową działalnością radziecką. Dodawał również, że gdyby RFN podjęła negocjacje z ZSRR, to sojusznicy z Zachodu straciliby zaufanie do RFN.
Decyzja Adenauera dotycząca noty była traktowana jako brak zaufania Adenauera do narodu niemieckiego, który obawiał się, że kiedy już go nie będzie, Niemcy porozumieją się z Rosjanami.
Nie brakowało również głosów usprawiedliwiających decyzję Adenauera.