98809

Dynamika namiętności jest niezwykle intensywna tzn., że rośnie bardzo szybko, ale też szybko opada. Istnieje tutaj dodatnie sprzężenie zwrotne tzn. im większa namiętność tym w konsekwencji więcej zachować ją nasilających.

ZAANGAŻOWANIE

Jest ono rozumiane jako decyzje, myśli, uczucia i działania ukierunkowane na przekształcanie relacji miłosnej w trwały związek oraz utrzymywanie tego związku pomimo występowania różnych przeszkód.

Z kontroli rozumu nad zaangażowaniem wynika zarówno siła jak i słabość tego składnika ponieważ związek może być podtrzymywany dzięki racjonalnej decyzji, jednak w udanym związku zaangażowanie jest jednym z najtrwalszych składników. Ismieje zjawisko samo podtrzymywania związku ponieważ wycofanie byłoby równoważne z przyznaniem się przed sobą do niewłaściwej inwestycji. Tak więc możemy mieć tendencje do przekonywania siebie i innych, że dobrze zainwestowaliśmy. Innymi czynnikami podtrzymującymi zaangażowanie będzie:

•    dodatni bilans zysków i strat.

•    mała atrakcyjność innych dostępnych relacji,

•    liczne bariery przeszkadzające zerwaniu związku Dynamika zaangażowania:

Zaangażowanie początkowo rośnie bardzo mocno po czym stabilizuje się i trwa do końca związku.

DYNAMIKA ZWIĄZKU

W miarę trwania związku pojawiają się liczne zmiany zarówno jego treści i intensywności składników. Zmiany są nieuclironne poiueważ wynikają ze zmian i dynamiki poszczególnych składników miłości. Pojawieiue się tych zmian jest związane z rozwojem związku. Okoliczności zewnętrzne, czy też osobowości partnerów mogą mieć wpływ na tempo, czy nasilenie zmian, ale wynikają one z samej istoty uczucia miłości

TYPOWE FAZY W ZWIĄZKU:

1. Zakochanie (tylko namiętność).

2 Romantyczne początki (namiętność i intymność),

3.    Związek kompletny (namiętność, intymność, zaangażowanie^

4.    Związek przyjacielski (intymność i zaangażowanie, ale namiętność może być mniejsza).

5.    Związek pusty (zaangażowanie, ale bez intymności),

6.    Rozpad związku.

Maksimum natężenie namiętności jest znacznie większe od maksimum natężeń pozostałych składników. Pod drugie linie określona progiem intensywności pokazuje, iż jeżeli natężenie danego składnika występuje poniżej jej wartości to składnik ten nie ma znaczenie dla określenie charakteru związku. Jeżeli natężenie składnika przekracza tę wartość to stanowi on istotną wartość, właściwość w związku. Takie spojrzenie pozwala na wyróżtuetue    określonych    faz

w związku.

1.    ZAKOCHANIE - tylko namiętność.

2.    ROMANTYCZNE POCZĄTKI - istotnymi elementami tej fazy są dążenie do spotykania się jak najczęściej

i dłużej, po drugie w przypadku rozdzielenia dążą do tego. aby być razem, łączą ich intymne przeżycia, wytwarzają sobie swój system porozumienia i przyjmowanie punktu widzeiua partnera. W kulturze zachodu jest niezwykle rozpowszeclutiony kult miłości romantycznej w związku z tym ludzie nie są świadomi, że faza ta jest przemijająca. Stereotyp tej miłości to przekonaiue. iż w związku dwojga ludzi wszystko może się dziać samo bez wysiłku, tym czasem droga do utrzymania związku w postaci, która zadowala obie strony prowadzi poprzez świadome, celowe i rozumne ingerencje, działania partnera.

3.    ZWIĄZEK KOMPLETNY - jest to związek, w którym znajdują się wszystkie trzy składniki, trwa ona znacznie dłużej tuż poprzednie fazy. uważa się że jest najbardziej zadowalającą fazą w związku, najsilniej nasyconą emocjami zarówno pozytywnymi jak i trudnymi. Uważa się, że pod koniec tej fazy zmniejsza się natężenie namiętności. Nie jest to zanik całkowity, ale nie stanowi już ona dominacji w związku. Badania nad długotrwałymi związkami wskazują na to, że im dhiżej trwa małżeństwo tym słabsza jest miłość romantyczna. Zmiana namiętności wynika z jej specyfiki. Akceptacja tego stwierdzenia znacznie zmmejszyłaby liczbę rozstali. Uważa się także, iż namiętność może się odradzać wówczas gdy obu osobą udało się utrzymać wysoki poziom intymności.