98888

•    Art. 90    - dotyczy niedyskryminacji w sprawach opodatkowania towarów

pochodzących z krajów członkowskich.

Dyskryminacja iawna/bezpośrednia a dyskryminacja nkrvta/pośrednia:

Dyskryminacja jawna ma charakter ordynarny - bezpośrednio dochodzi do gorszego traktowania osób ze względu na konkretne kategorie, wyodrębnione ze względu na kryterium.

Dyskryminacja ukryta - pozornie kryteria pracy odwołują się do kryterium neutralnego, w rzeczywistości dane działanie prowadzi do gorszego traktowania grupy/jednostki ze względu na kryterium.

Formą dyskryminacji jest również molestowanie seksualne - wszelkie niechciane działania, które mają na celu poniżenie, zastraszenie, stworzenie nieprzyjemnej atmosfery.

c)    Zasada pewności prawa - obywatel podejmujący wybór/decyzję powinien mieć przekonanie jakie przepisy mają, bądź będą miały zastosowanie do jego sytuacji - nie może zaistnieć niejasność. Wiąże się to z zasadą nie działania prawa wstecz. W państwie prawnym akt uchwalony z przewidzianą procedurą musi być przewidziany w oficjalnym publikatorze (np. dziennik urzędowy UE), wchodzi on w życie we wskazanym w tym akcie terminie. W przypadku decyzji, których adresatami są podmioty prywatne nie może wywoływać skutków przed wejściem w życie.

d)    Zasada tzw. „uprawnionych oczekiwań” - chroni podmioty prywatne w stosunku do instytucji wspólnotowych. Opiera się na założeniu, że „osoba rozsądna” w świetle obowiązującego prawa oczekuje, że nastąpią wydarzenia przewidywalne w danej sytuacji prawnej. Instytucje wspólnotowe powinny postępować zgodnie z tą zasadą tak, aby nie naruszać uprawnionych oczekiwań chyba, że występuje nadrzędny interes publiczny (sprawa Mulder vs KEC-120/86).

e)    Zasada niedziałania prawa wstecz. Bezwzględny zakaz działania wstecz dotyczy prawa karnego. TS przyjął pewną możliwość odstępstwa (sprawa Fadesa C-331/88 - TS dopuścił skutek retroakcji, podtrzymał podstawę prawną). Musi to być uzasadnione ważnym celem i spełnione muszą zostać uprawnione oczekiwania.

2) Zasady, które regulują funkcjonowanie struktur europejskich, instytucji UE.

a) Zasada kompetencji powierzonych (art. 5 akapit i TUE) - Wspólnota działa w granicach kompetencji powierzonych traktatem oraz celów nim wyznaczonych (art. 7 TWE wspiera tę zasadę). Każda z instytucji działa w granicach przyznawanych traktatem.

Państwa członkowskie zawierające traktaty nadały tym organizacjom (wspólnotom) określone kompetencje - wspólnoty mogą stanowić prawo i działać wyłącznie w zakresie powierzonych kompetencji. Każdy akt prawa wtórnego musi być oparty na określonej podstawie prawnej/traktatowej. Brak tej podstawy lub jej niewłaściwe zastosowanie może spowodować zaskarżenie tego aktu w drodze skargi o stwierdzenie nieważności.

Spośród kompetencji wspólnot wyróżniamy kompetencje wyłączne oraz tzw. kompetencje niewyłączne:

•    Kompetencje wyłączne to takie uprawnienia, gdzie prawodawstwo przysługuje wspólnotom a państwa członkowskie muszą działać zgodnie z upoważnieniem instytucji. Uznanie kompetencji za wyłączną ukształtowało się w orzecznictwie TS, natomiast w Traktacie Lizbońskim wprowadzono pełen katalog tych kompetencji potwierdzający orzecznictwo. Dotyczą podejmowania przez wspólnoty działań w takich dziedzinach jak polityka celna (stawki, proceduiy), wspólna polityka handlowa, stanowienie reguł konkurencji na wspólnym rynku, ochrona biologicznych zasobów morza (połowy), polityka pieniężna wobec strefy euro, zawieranie umów międzynarodowych (zwłaszcza, jeżeli ma umożliwić wykonanie UE jej wewnętrznych kompetencji, bądź jeżeli może wpływać/zmieniać wspólne zasady).