98927

1) zasada kosztów komparatywnych - (D. Ricardo) wytłumaczenie korzyści z handlu zagranicznego przy pomocy względnych różnic w kosztach produkcji; kraj A powinien się specjalizować w wytwarzaniu tego towani, którego koszty produkcji są względnie niższe niż w kraju B

Przykład liczbowy;

Cena = koszty produkcji	Kraj A	KrajB
Towar X	1	3
Towar Y	2	4

Przyjmujemy, że cena jest równa kosztom i że koszty produkcji to wyłącznie koszty pracy, mierzone godzinami pracy niezbędnymi do wytworzenia jednostki towani.

Rozpatmjemy dwie sytuacje:

1 Przed specjalizacją - kraje odizolowane.

Pracownik w kraju A za godzinę pracy może nabyć albo całą jednostkę dobra X, albo pół jednostki dobra Y: P*_A=X=(1/2)Y, zaś w kraju B: P_kB=(l/3)X=(l/4)Y.

11Po usunięciu przeszkód w handlu międzynarodowym - następuje specjalizacja i wymiana, Zakładamy ponadto, że nie ma kosztów transportu między krajami i istnieje pełna mobilność czynników wytwórczych w ramach poszczególnych gospodarek narodowych.

Dzięki usunięciu barier w handlu zagr. kraj A zwiększy produkcję dobra X i zmniejszy produkcję dobra Y, zaś kraj B na odwrót. W rezultacie stosunek cen między dobrami X i Y wyrówna się i znajdzie się w przedziale: (1/2)<(cxa/cya)=(cxb/cyb)<(3/4).

Przyjmijmy, że wyniesie 2/3. Wówczas płaca realna po specjalizacji w kraju A wyniesie: P'hA⁼X=(2/3)Y, a w kraju B: P^,kB=(l/4)Y=(l/4)^,'^,(3/2)X=(3/8)X. Korzyść ze specjalizacji i handlu dla przeciętnego pracownika w kraju A wyniesie: (2/3)Y-(l/2)Y=(l/6)Y, a w kraju B: (3/8)X—(1 /3)X=( 1/24)X.

Wniosek:    dana gospodarka krajowa powinna likwidować barieiy w handlu

międzynarodowymi i alokować swoje zasoby czynników produkcji w ten sposób, aby rozwijane były te dziedziny wytwórczości, w których gospodarka ta jest relatywnie bardziej efektywna tzn. dla których koszt utraconych możliwości jest najniższy.

2) mechanizm oddziaływania cła Interpretacja graficzna: