„Art. 2. Domniemywa się, że osoba, która posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika (...)
Art. 3. Wysokość miesięcznej opłaty abonamentowej w danym roku kalendarzowym wynosi:
1) za używanie odbiornika radiofonicznego -5,94 zł;
2) za używanie odbiornika telewizyjnego albo odbiornika radiofonicznego i telewizyjnego -18,68 zł.
la. Kwoty, o których mowa w ust. 1, są waloryzowane w każdym roku średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, ustalonym w ustawie budżetowej.
2. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji do dnia 31 maja każdego roku ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" stawki kwotowe opłat abonamentowych na następny rok kalendarzowy”
• Sposób 3: finansowanie z budżetu państwa
Polega na przydzielaniu środków na prowadzenie medium z budżetu państwa (lub samorządu), a więc pośrednio z pieniędzy podatników
Wariantem tego modelu jest częściowe finansowanie z budżetu państwa (w formie subsydiów), uzupełniające inne metody finansowania
Przykład: telewizja PBS (w USA), niektóre gazety w Szwecji
Zalety i wady tego modelu finansowania?
• Sposób 4: opłaty użytkowników
Polega na pobieraniu od odbiorców opłat za korzystanie z medium Wyróżnia się dwie podstawowe formy:
- subskrypcje/prenumeraty (np. comiesięczne opłaty za telewizję cyfrową lub roczne za prenumeratę czasopisma)
- opłaty za dostęp do konkretnych treści lub wydań (pay-per-view, opłaty za zakup gazety)
W przypadku niektórych mediów elektronicznych (radio, telewizja) początkowo nie istniały techniczne możliwości pobierania opłat
Zalety i wady tego modelu finansowania?
• Sposób 5: dobrowolne wsparcie
udzielane przez użytkowników. Polega na udzielaniu dobrowolnego wsparcia finansowego przez użytkowników
W niektórych krajach tego typu wsparcie można odliczyć od podatku