98956

Czy system stosowany w USA przed 1976 r. był ekonomicznie uzasadniony?

0 Landes i Posner uważają, że system zakładający konieczność wystąpienia o przedłużenie czasu trwania majątkowego prawa autorskiego ma więcej zalet niż bezwarunkowa ochrona ustanowiona w USA po 1976 r.

D Podają oni. że w przypadku mniej niż 11% utworów zarejestrowanych w USA w latach 1883-1964 występowano o przedłużenie ochrony prawnej, mimo że opłata za dokonanie tego była niska 0 W efekcie w systemie obowiązującym w USA przed zmianami z 1976 r., więcej utworów szybko trafiało do domeny publicznej, co było korzysme dla społeczeństwa

Jeszcze dłuższa ochrona w USA po 1998 r.

0 W roku 1998 przyjęto w USA tzw. Sonny Bono Copyright Term Extension Act, który wydłużał ustalone w 1976 r. okresy odpowiednio do 70 lat dla osób fizycznych i od 95 do 120 łat dla korporacji 0 Zarówno tę ustawę, jak i przyjętą w tym samym roku Digital Millenium Copyright Act wiąże się bezpośrednio z lobbingiem ze strony globalnych koncernów medialno-rozrywkowych („Mickey Mouse Act”)

Skąd te zmiany w prawie?

0 Przemysł rozrywkowy jako całość np. w 2004 r. był w USA dwunasty na liście największych lobbystów, wypłacając politykom amerykańskim 28.861.668 USD. z czego 13.373.366 USD trafiło do Kongresu USA.

D W przeciągu całej minionej dekady przemysł rozrywkowy przeznaczył na ten cel 152.671.704 USD. Branża muzyczna w 2004 roku wypłaciła politykom amerykańskim 2.539.118 USD, a w przeciągu całej minionej dekady 12.798.640 USD

Wydłużanie ochrony ma miejsce także w Polsce Obecnie polskie prawo stanowi, że majątkowe prawa autorskie wygasają 70 lat po śmierci autora (lub tego ze współautorów, który przeżył pozostałych). Wcześniej czas trwania majątkowych praw autorskich w Polsce wynosił 50 lat po śmierci autora (ustawa z 1926 r. oraz ustawa z 1994 r.) oraz 25 lat po śmierci autora (ustawy przyjęte po II wojnie światowej wraz z poprawkami zl975 r.)