98957

Komizm - właściwość pewnych sekwencji i zjawisk, polegająca na tym, że wywołują reakcję śmiechu i wesołości. 3 motywacje komizmu:

-    zaskoczenie odbiorcy kontrastem między jego oczekiwaniami i wyobrażeniami a faktycznym rozważaniem sytuacji komicznej

-    wykazanie w wypowiedzi jakiegoś oczywistego absurdu, niedorzeczności, anomalii

-    poczucie wyższości, doznawane zwłaszcza wtedy, kiedy degradacji komicznej podlega jakaś osoba albo zdarzenie, zjawisko, obiekt, które miały dotychczas status wielkich i nietykalnych

Dow cip - jedna z form jakie może przybrać komizm.

Humor - dyspozycja psychiczna podmiotu polegająca na tym, że można rozpoznawać komizm.

Ironia - właściwość wypowiedzi, kiedy mówimy coś w oparciu o sprzeczność dosłowności wyrażenia, a znaczeniem niedosłownym, którego nie wypowiadamy.

Stylizacja - to zabieg intertekstualny polegający na upodobnieniu wypowiedzi do innego stylu, obcego wobec tej wypowiedzi.

Wzorzec stylizacyjny - przede wszystkim wszystkie style funkcjonalne - potoczny, naukowy itp. Dialekty języka, historyczna forma języka, styl kręgu kulturowego obcego wobec autora. Styl konkretnego autora. Styl konkretnego tekstu albo stylu gatunku czy grupy tekstów.

Intertckstualność - sfera odniesień i powiązań międzytekstowych.

Kicz - tworzenie wypowiedzi nieartystycznych z intencją ozdobienia jej nietuzinkowymi i niestandardowymi środkami językowymi (np. banał).

Podstaw a słowotwórcza -> wyraz, od którego tworzymy słowo (np. koń - konik)

Deryw at (np. konik) - derywacja - tworzenie wyrazu od innego. konik - temat słow otwórczy (pojedyncza literka może się zmieniać

Okazjonalizm - słowo tworzone doraźnie (w danej chwili) - nie jest utrwalone w systemie leksykalnym (np. premierzyca). Okazjonalizmy nie znaczą tego co powinny znaczyć systemowo - wprowadzają dodatkowe znaczenie związane z konotacjami, po to żeby ukierunkować skojarzenia odbiorcy.

Sposoby powstawania derywatów:

Derywat kompozycyjny (kontaminacja) - utworzenie nowego wyrazu od 2 lub więcej podstaw słowotwórczych np. czasoumilacz

Deryw at sufiksalny -> dodanie przyrostka (końcówki) np. gowinizacja

Deryw at prefiksalny dodanie przedrostka -> np. antykościół

Derywat prefiksalno-sufiksalny mają przedrostek i przyrostek -> np. depisyzacja