99048

Syntaktyka - przedmiotem jest wewnętrzna budowa znaku złożonego (konstrukcji znaków).

Językoznawstwo pragmatyczne ujmuje język jako część działania społecznego człowieka. W zakres zainteresowania pragmatyki wchodzi, nie to co jest przekazywane za pomocą kodu czysto językowo, ale aspekty komunikacyjno - psychologiczne mówienia: cele i intencje nadawców, skutki wypowiedzi powstające w odbiorcach, procesy rozumienia i odczytywania informacji przez odbiorców, wpływ warunków zewnętrznych i kulturowych na zrozumienie wypowiedzi.

Austin:

Konstatacje - stwierdzanie i komunikowanie odbiorcom swoich przekonań. Podlegają weryfikacji prawdziwościowej.

Performatywy stwarzanie pewnych nowych stanów w rzeczywistości (akty chrztu, nadawanie imienia) poprzez wypowiedzenie odpowiedniej formuły w określonych warunkach. Nie podlegają ocenie prawdziwościowej.

I.okucja - wypowiedzenie pewnego ciągu fonicznego w określonym języku, przekazującego określoną treść, przewidywaną kodowo np. Przyjdę do ciebie jutro.

Zreferuje się te akty mowy przez: Powiedział że... ;

Illokucja - mówiąc, możemy wyrażać określoną intencję np. mówiąc Przyjdę do ciebie jutro można grozić, obiecywać.

Zreferuje się te akty mowy wydobywając pewną intencję (np. obiecał, zagroził..)

Perlokucja - przez powiedzenie Przyjdę do ciebie jutro można spowodować określone skutki w świecie, w tym także w odbiorcy np. przestraszyć go, ucieszyć.

Zreferuje się te akty mowy mówiąc o skutkach w odbiorcy lub w świecie np. przestraszył się, ochrzcił, nadał imię, zobowiązał się.

Perlokucja może wywołać skutki bezpośrednie (Konwencjonalne - czyli zrozumienie przez odbiorcę wypowiedzi) lub skutki dalsze (Nieprzewidywalne)

Zaburzenia aktów komunikacji:

Niew ypały - któiyś z warunków udania się aktu mowy nie został spełniony np. odbiorca nie usłyszał wypowiedzi, nie zrozumiał, bo nie znał kodu, akt został wykonany w nieodpowiednich warunkach. Nadużycia - nie został spełniony warunek szczerości (nieszczere obietnice bez pokiycia).

Załamania maksym

Zasada kooperacji wg H. Grice’a - uczń swój udział konwersacyjny w przewidzianym dla niego momencie takim, jakiego wymaga zaakceptowany cel lub kierunek rozmowy, w którą jesteś zaangażowany.

Maksyma ilości - uczyń swój przekaz tak informatywnym jak jest to wymagane z punktu widzenia aktualnych celów rozmowy; nie czyń swojego udziału bardziej informatywnym, niż jest wymagane. Maksyma jakości - mów prawdę, czyli nie mów tego o czym sądzisz, że jest fałszywe, nie mów tego, co do czego nie masz należytego uzasadnienia.

Maksyma odniesienia - mów na temat (załamanie np. przy zmianie tematu)

Maksyma sposobu - mów zrozumiale, czyli unikaj niejasności, niejednoznaczności, mów zwięźle w sposób uporządkowany.

Maksyma grzeczności (dodana do 4 podstawowych)