Dlaczego te gałęzie się rozwijają? Duża opłacalność (duże zyski przy nie dużym nakładzie materiałów) i duża rola w postępie technologicznym.
Rola czynnika pracy
* dynamika wzrostu produkcji większa niż dynamika wzrostu zatrudnienia -mechanizacja, specjalizacja robotników, zlecanie poszczególnych czynności wyspecjalizowanych podwykonawcom. Zmiany w strukturze przemysłu -spadek znaczenia przemysłu lekkiego, ograniczenia wydobycia surowców. Zatrudnienie w przemyśle stanowią w większości krajów ok. Vx aktywnych zawodowo.
* spadek wagi ilości siły roboczej na rzecz jakości - zapotrzebowanie na wykwalifikowane kadry
Organizacja przemysłu
Od lat 60 XX zaczynają być widoczne przekształcenia w organizacji przemysłu - lokalizacja w swoim pobliżu kilku agregatów wytwórczych - zmniejszenie kosztów. Wprowadzanie taśmowego systemu produkcji - mniejsze przedsiębiorstwa stały się dostawami poszczególnych część dla dużych firm. W następnych latach zaczęła rosnąć pozycja małych i średnich przedsiębiorstw, bo przemysł surowcowy stracił na rzecz wysokich technologii, które nie potrzebują dużej liczby zatrudnionych. Należy pamiętać także, że małe przedsiębiorstwa są w stanie szybciej dostosowywać się do zmiennych potrzeb rynku, ponieważ wypuszczają krótkie serie produktów.
Priestrzcnnc przesunięcia przemysłu w święcie
Podstawa Zachodnia Europa i Ameryka Pn. II połowa XX wieku - Japonia, jednak pod koniec XX wieku nastąpiło osłabienie dynamiki przemysłu JAP. Na te 3 regiony świata przypada 70 % światowego przemysłu przetwórczego.
JAP była pierwszym państwem azjatyckim, które stało się potęgą przemysłową , za nią poszedł m.ia Hongkong i Singapur wykorzystując swoja dogodną infrastrukturę i położenie. Ich atrakcyjność podnosiła także zdyscyplinowana, tania siła robocza. Tajwan i Korea Płd (od 96 w OECD) wykorzystały najpierw okupację japońską, a potem pomoc amerykańską inwestując ja w nowe teclinologie i rozwój infrastruktury. W latach 70. dołączyła także Malezja i Tajlandia. Oprócz taniej siły roboczej, konkurencyjność podnoszą także udogodnienia ze strony rządów sprzyjające wprowadzaniu zagranicznego kapitału, a także niższe wymagania jeśli chodzi o ochronę środowiska niż w krajach wysoko rozwiniętych. Tajlandia nie jest aż tak bardzo konkurencyjna w porównaniu do innych wymienionych państw, ponieważ ustalono tam płace minimalne, a siła robocza jest bardzo słabo wykształcona.
Chiny - budują swoja pozycję od połowy lat 70 - zmiana polityki gospodarczej i reformy -tworzenie stref przemysłowych, decentralizacja zarządzania. Konkurencyjne, bo nie dość, że tania siła robocza, to ogromny rynek zbytu.
Sytuacja krajów Ameryki Łacińskiej jest inna - nie wykazują one takich silnych tendencji wzrostowych (z wyłączeniem górnictwa i elektroenergetyki). Zwolnienie w latach 80., potem znowu wzrost i utrzymywanie się w okolicach średniego światowego poziomu. Zmiany w Ameryce Łacińskiej opierają się na: BRA, Meksyku, ARG, Chile.
Brak szybkiego rozwoju, bo: zadłużenie państw z powodu pożyczek zagranicznych zaciąganych na rozwój przemysłu + niekorzystna sytuacja na rynku surowców, a to surowce stanowią ogromna część eksportu + wysoka inflacja (do 120 %) + siła robocza nie tak atrakcyjna jak w Azji, bo duże zróżnicowanie etniczne.