zwyrodnieniowe charakterystyczne dla wieku podeszłego np. choroby serca, udar mózgu itd. Zjawisko to nosi miano „przemiany epidemiologicznej". Tempo tych zmian i ich przyczyny są różne w różnych podgrupach ludności. W ostatniej fazie przemiany epidemiologicznej spada umieralność osób w podeszłym wieku gdyż podwyższa się wiek ,w którym choroby zwyrodnieniowe stają się powodem śmierci. Upowszechnienie zdrowego trybu życia i odpowiednie działania terapeutyczne pozwalają ludziom żyć dłużej. Moment ujawnienia się choroby i jej postępy również można opóźnić. Jeśli równowagę między współczynnikiem zgonów i urodzeń uda się zachować przez okres równy przeciętnej długości życia człowieka (85-1001at ),to struktura wieku ludzkości przybierze kształt prostokąta. Ponad dwie trzecie ludności będzie żyło ponad 851al i po przekroczeniu dopiero tej granicy współczynnik zgonów utrzyma się na wysokim poziomie Najważniejszą cechą prostokątnej struktury wieku jest jej stabilność. Warunkiem jej utrzymania jest niska umieralność w młodym i średnim wieku. W znacznej części zbiorowości ludzkiej jest już obserwowany utrzymujący się niski współczynnik zgonów. Do struktury „prostokąta” najbardziej zbliżyły się Szwecja i Szwajcaria. Szczególnie znaczny wpływ na transformacje struktury wieku miały: 1.) baby-boom tj. znaczny wzrost liczby urodzeń po 11 wojnie światowej.
Spowodował on wzrost liczby dzieci i młodzieży które starzejąc się podwyższają średni wiek ludności 2.) nieoczekiwany spadek umieralności w starszych grupach wieku, który po
raz pierwszy zaznaczył się pod koniec lat 60-tych.. Przypuszcza się iż do połowy XXI wieku wiele krajów trzeciego świata nie osiągnie równowagi między liczbą urodzeń i zgonów. Proces starzenia społeczeństw będzie jednak również tam postępować. Np. w Chinach Uczba osób starszych zwiększy się w przeciągu najbliższych 50 lat z 6,4% (71 min) do ok.20% (270mln). Indiach wzrost liczby ludności osób starszych będzie jeszcze wyraźniejszy.
Przyspieszenie przyrostu ludności i proces starzenia się społeczeństw wynika z obecnej struktury wieku wszystkich narodów. Ludzie którzy w przyszłym półwieczu osiągną podeszły wiek już przyszły na świat. Przemiany demograficzne spowodują różnorodne problemy społeczne, ekonomiczne. Do połowy XXI wieku proces przekształcania ludzkości w społeczeństwo stare ulegnie zakończeniu.
W 1978r francuski demograf Jean-Bourgeois Pichat wyliczył, że średnia długość życia człowieka nie powinna przekroczyć 77 lat. Odrzucił on przy tym wszystkie przyczyny zgonów nie związane ze starzeniem się, a następnie ustalił najniższe możliwe do osiągnięcia współczynniki zgonów w chorobach nowotworowych i układu krążenia i innych schorzeniach charakterystycznych dla podeszłego wieku. Jednak wkrótce po