Wzmacnianie połączeń elementów drewnianych polega na wyżłobieniu w nich rowków, umiejscowieniu w nich kształtowników z kompozytów polimerowych i zalaniu polimerem o malej lepkości w celu wypełnienia wszystkich wolnych przestrzeni w rowkach. Badania dotyczą zarówno polimeru wypełniającego jak i rozkładu sil w połączeniach z różnymi kombinacjami elementów wzmacniających
W [88] przedstawiono także wyniki badań różnych rodzajów żywic, grubości warstwy kleju, długości włókien, zdolności do przesycania włókien i adhezji kleje z płytami węzłowymi i powierzchniami drewnianymi.
Analizowano także liczbę i rozstaw płyt w połączeniu, jego sztywność oraz kształt wyżłobień, w których umieszcza się płyty
Osobny rozdział zajmują prace nad oceną wpływu różnych oddziaływań Mima tyczno-meteorologicznych oraz pełzania na pracę takich wzmocnionych konstrukcji [50], [57], [77].
Wykazano np znaczną wrażliwość klejów epoksydowych w podwyższonych temperaturach, co skutkuje mniejszą wytrzymałością i wyższymi odkształceniami. Większość polimerów epoksydowych ma temperaturę p l-w ok. 5()°C, która jest trochę niższa w zastosowaniach konstrukcyjnych.
Elementy wzmacniające mogą być umieszczane zarówno na zewnątrz przekroju jak i wewnątrz. Podstawowym problemem jest fizyczna realizacja połączenia między drewnem i wzmocnieniem albo w sposób