• od strony wewnętrznej z systematycznym rozbieraniem obudowy
starej,
• od strony górotworu z wykorzystaniem istniejącej obudowy jako krążyny nośnej obudowy tymczasowej
O wyborze sposobu decydują takie czynniki jak dostęp do wnętrza budowli podziemnej - wyłączenie jej z eksploatacji lub wykonywanie prac pod ruchem, warunki geologiczne, stan techniczny starej obudowy. W przypadku dobrego stanu technicznego ścian obudowy jedna z nich może być wykorzystana, a przebudowa obejmie jedną stronę budowli z nawiązaniem do pozostawionej ściany W tym przypadku wszelkie prace rozbiórkowe obudowy stałej muszą być poprzedzone ustawieniem obudowy tymczasowej Przebudowę od strony górotworu rozpoczyna się również od ustawienia luków podpierających obudowę stalą, ponieważ będzie naruszona jej współpraca z górotworem. Poszerzenie wyrobiska wykonujemy w zależności od rodzaju górotworu następująco:
• w mocnym, stabilnym górotworze drążymy sztolnię kluczową, poszerzamy kalotę, a następnie sztrosę wyrobiska zgodnie z metodą austriacką pełnego przekroju (rys. 11.15),
• w słabym, mało stabilnym górotworze wykonujemy kilka poziomów sztolni bocznych w osi ścian nowej obudowy, wznosząc etapami ściany na pełną ich wysokość, a dopiero w drugiej kolejności drążymy sztolnię kluczową, poszerzamy kalotę i wznosimy sklepienie wsparte na gotowych ścianach zgodnie z metodą niemiecką, w której jako rdzeń podporowy wykorzystuje się starą obudowę stałą (rys. 11.16).
W obydwu przypadkach obudowę tymczasową poszerzonego wyrobiska i krążyny nowej obudowy stałej opiera się na istniejącej starej obudowie Konstrukcję starej obudowy rozbieramy po uzyskaniu przez nową konstrukcję pełnej nośności i przejęciu ciśnienia górotworu Szczególnym przypadkiem przebudowy obiektu podziemnego jest budowa drugiego w