sychologicznej, ponieważ każdy użytkownik języka mógł by zrozumieć sens słowa inaczej
Według koncepcji Wittgensteina słowa w grze językowej podobne są do pionków w grze planszowej. Stanowią one obiekty czy narzędzia służące do grania. Te obiekty/słowa różnią się swoją funkcją, podobnie jak odróżniają się różnego rodzaju narzędzia:
Pomyśl o narzędziach w skrzynce z narzędziami: jest tam młotek, są obcęgi, piła, śrubokręt, całówka, garnek do kleju, klej, gwoździe i śruby — Jak różne są funkcję tych przedmiotów, tak różne
i 136
są też funkcje wyrazów,
r
Objaśnianiu funkcji wyrazów poświęca w swej teorii Wittenstein dużo uwagi. Zakłada, że dla właściwego zrozumienia użycia/sensu pewnego słowa trzeba znać rolę, jaką ono pełni w mowie.
Podobnie, ucząc kogoś gry w szachy, zdaniem „to jest król, można nim poruszać taka tak“ objaśnić
można użycie pewnego słowa tylko wtedy, jeżeli słuchający już zna, co to jest figura gry.
Reguły tworzą we wszystkich naukowych ujęciach jeden z czynników dla gry konstytutywnych ,37
Peter Farb38 przypuszcza, że gry językowe podobne są do innych znanych gier, ponieważ zkonstruowane są na podstawie pewnych reguł, które gracz oswaja sobie nieświadomie tym, że
przynależy do szczególnej grupy językowej. Jeżeli komuś nie podobają się reguły jego
społeczeństwa językowego, to według Farba ma możliwość opuścić to społeczeństwo i wstąpić do
społeczeństwa innego, którego reguły musi sobie przyswoić.
36 Wittgenstein L.-.Filosoficka zkoumani. Filosoficky ustav AV ĆR, Praha 1993, str 18.
37 Wołos M.: Koncepcja „ gry językcwej" Wittgensteina w świetle badań współczesnego językoznawstwa. Universitas
Kraków 2002, str. 53.
P. Farb: Wordplay (What Happens When People Talk). Londyn 1974, str. 9.
16