92987

Zwężka Venturiego jest klasycznym przyżądem, w którym znajduje zastosowanie równanie BemoulliegO. Jest to urządzenie służące do pomiaru prędkości przepływu płynu na podstawie zjawiska spadku ciśnienia w cieczy wraz ze wzrostem jej prędkości. Korzystając z równania Bemoulliego i warunku ciągłości przepływu, można wykazać, że różnica ciśnień wskazywanych przez barometr jest proporcjonalna do kwadratu prędkości przepływu płynu przed dyszą.

Zwężka Venturicgo składa się z barometru różnicowego i rurki o zwężonym przepływie. Jedna z końcówek barometru włączona jest przed zwężeniem a druga w samej dyszy.

Zwężki są stosowane do pomiaru natężenia przepływu w rurociągach o średnicach do 5(X) mm. Mogą być wykorzystywane poza wymienionym podziałem średnic, bez wzorcowania, pod warunkiem jednak, że:

0,05 < m < 0,60 oraz d > 20 mm

Część wlotowa zwężki oraz cylindryczne przewężenie muszą być szczególnie starannie wykonane. Pomiar ciśnienia odbywa się przed przewężeniem oraz w części cylindrycznej, przez otwory lub szczeliny i komory pierścieniowe. Ze względu na małe straty energii występujące w zwężce jest ona szczególnie przydatna do pomiarów rurociągów o stosunkowo niskim ciśnieniu. Przyczyną strat energii w przyrządach tego typu jest powstanie zawirowań w obrębie elementu pomiarowego a ich wielkość zależy od kształtu przyrządu. W zwężce Venturiego ciecz wypełnia w całości właściwą zwężkę oraz dyfuzor dzięki czemu ubytki energetyczne są najmniejsze.

Warunkiem zapewniającym dokładność pomiaru przepływu z użyciem zwężki jest prawidłowość jej instalowania w przewodzie. Rurociąg przed miejscem umieszczenia przyrządu musi być w całości wypełniony cieczą. Oś zwężki musi się pokrywać z osią rurociągu. Wszelkie połączenia muszą być bardzo szczelne, a uszczelki nie mogą wystawać wewnątrz przewodu i zmniejszać jego średnicy. Istotnym warunkiem jest również zapewnienie odpowiednio długich prostych odcinków rurociągu za i przed zwężką. Na odcinkach tych nie może być żadnych urządzeń ani występów zakłócających przepływ, a średnica rurociągu powinna być stała. Ważny jest również warunek zachowania minimalnych długości odcinków prostych od zmian średnicy rurociągu.

Zgodnie z równaniem Bemoulliego. przyjmując poziom porównawczy w osi przewodu dla przekrojów I i II, możemy napisać:

*> ■>

^L ₊ ZL ₌ ^i ₊ Zi 2g y 2g y