jednak satysfakcjonującej definicji kontekstu. Bar Hillel sugerował, że jest w ogóle mało prawdopodobne, aby udało się w należyty sposób sformalizować pojęcie kontekstu. Należy się na pewno zgodzić, że kontekst wypowiedzi jest określony przez okoliczności wypowiedzi. Znając je, znamy również kontekst. Prowadzi nas to do procedury przedstawionej na następującym diagramie:
kontekst możliwy świat
Załóżmy, że usłyszeliśmy wypowiedź pewnego zdania. Aby dowiedzieć się, co dokładnie zostało powiedziane (jaki sąd został wyrażony), po pierwsze musimy znać kontekstu wypowiedzi, który pozwoli nam ustalić jaki sąd został wyrażony. W tym punkcie, który stanowi środek powyższego diagramu osiągamy dopiero punkt wyjściowy diagramu poprzedniego. Znając wyrażony sąd możemy ustalić wartość logiczną zdania, używając do tego semantyki możliwych światów, o ile sąd zawiera operatory intensjonalne.
Brakuje tutaj jednak pewnego istotnego kroku. Kompetentny użytkownik danego języka wypowiada zdanie. Musimy koniecznie rozróżnić zdanie, jako abstrakcyjny element języka i wypowiedź - konkretne użycie danego zdania.
Zatem: Ma miejsce pewna wypowiedź. Używając kontekstu możemy ustalić, co właściwie zostało powiedziane - jaki sąd został wyrażony Następnie interpretujemy go używając (ewentualnie) możliwych światów, aby poznać jego znaczenie - logiczną wartość.
Spójrzmy na wypowiedź (5) w określonej sytuacji. W sytuacji tej ma miejsce następujący fakt:
(7) Bin Laden jest obecny w Toruniu o godzinie 2 po południu, dnia 30 kwietnia, 2003 roku.
Jest ona prawdziwa, jeśli Bin Laden wypowiada zdanie (5) w stosownym czasie i miejscu (lub fałszywa jeśli jest wypowiada je gdzie indziej lub kiedy indziej. Jednak tak czy inaczej (5) nie jest tautologią. Mimo to zdanie (6) jest