zasobów zależy m.in. od współczynnika pojemności sprężystej. Ich udział w całkowitych zasobach wód podziemnych naporowych jest niewielki.
Zasoby wzbudzone - dodatkowe ilości wody w bilansie wód podziemnych, które po stronie „dodatniej” można uwzględnić w przypadku, kiedy na skutek eksploatacji wody i zdeprecjonowania płytko występującego zwierciadła następuje redukcja ewapotranspiracji, a tym samym wzrasta wielkość infiltracji efektywnej.
Metody szacowania zasobów eksploatacyjnych oparte są głównie na prawach dynamiki wód podziemnych z uwzględnieniem bilansu wodnego i właściwości budowy geologicznej. W obecnym stanie rozwoju hydrogeologii wystarczającą ścisłość obliczeń zasobów eksploatacyjnych można osiągnąć na podstawie stałych obserwacji wód podziemnych w czasie długotrwałych pompowań próbnych, prowadzonych przy różnych depresjach aż do maksymalnych wydajności. Przed przystąpieniem do szacowania zasobów eksploatacyjnych powinny być poznane zasoby dynamiczne i statyczne. Do szacowania zasobów eksploatacyjnych można stosować, zależnie od warunków, następujące metody: ocena na podstawie teoretycznych obliczeń wydajności studni; ocena na podstawie próbnych pompowań pojedynczych lub zespołowych; ocena na podstawie ograniczonej ekstrapolacji wyników próbnych pompowań; ocena na podstawie analogii do wyników wieloletniej eksploatacji ujęć pracujących w takich samych lub podobnych warunkach hydrogeologicznych; ocena na podstawie szczegółowej analizy bilansu wód podziemnych; ocena na podstawie badań modelowych. Przy obliczaniu zasobów dyspozycyjnych większych basenów i niecek artezyjskich dobre wyniki daje metoda Płotnikowa. Gdy eksploatuje się wody podziemne za pomocą kilkudziesięciu lub kilkuset studni, wzajemnie na siebie oddziałujących, powstaje rozległy lej, rozciągający się na wiele kilometrów. Maksymalna depresja wystąpi w przybliżeniu w punkcie wyznaczonym przez środek geometryczny układu studzien. Na podstawie danych można określić funkcyjną zależność między depresją a ilością pobieranej wody. Płotnikow oblicza jednostkową depresję regionalną Sr=(1000S)/Q