2165575658

nosi 20 do 25 watów i jest tak obliczona, że siła przyciągająca dopóty nie wystarcza do przezwyciężenia sprężyny „e" i przyciągnięcia kotwicy _nV\ dopóki obwód magnetyczny, przerwany przez rurę „cⁿ, nie zostanie zamknięty przez cylinder żelazny „b”. Przy normalnym poziomie wody w kotle cylinder „b” znajduje się ponad cewką, wobec czego jej pole magnetyczne jest słabe. Przez odparowanie wody w kotle obniża się jej poziom, a z nim i pływak się opuszcza dopóty, dopóki cylinder „b⁷¹ nie znajdzie się wewnątrz cewki „d” i nie zamknie jej obwodu magnetycznego.

Przez wzmocnienie pola magnetycznego kotwica „f” zostaje gwałtownie przyciągnięta, zamyka ona obwód elektryczny elektromagnesu skokowego „g”, otwierającego wentyl zasilający _nh” i jednocześnie zapala lampkę sygnałową „i”, dającą znak palaczowi, że okres zasilania rozpoczął się. Zasilanie    J

trwa dopóty, dopóki wznoszący się po-    !

zioin wody, a tern samem siła, dzia-    i

łająca na pływak, nie przezwycięży siły pola magnetycznego i nie wypchnie cylindra „b” z wnętrza cewki.

Ody to nastąpiło, kotwica „fⁿ odskakuje, otwierając obwód ma- /-r gnesu skokowego „g”; wentyl zasilający zamyka się i lampa sygnałowa gaśnic, co oznacza przerwę w zasilaniu.

Jeżeli kocioł jest zasilany przez pompę tłokową, to w przewodzie parowym tej pompy stawia się również wentyl z magnesem skokowym, który zamyka się i otwiera jednocześnie z wentylem zasilającym; przy zastosowaniu pomp wirowych takie wentyle są zbyteczne, ponieważ pompy te mogą być stale w ruchu bez względu na to, czy przewód zasilający jest otwarty, czy zamknięty.

Wysokość poziomu wody, jaką regulator ustala, może być w łatwy sposób dowolnie zmieniana podczas pracy kotłów; w tym celu można przesunąć cewkę, znajdującą się na rurze _ncⁿ; przez przesunięcie jej w górę ustala się wyższy poziom wody, a przez opuszczenie - - niższy. Granice pomiędzy poziomami, ustalonemi w ten sposób, wynosić mogą zaledwie kilka milimotrów, a więc zasilanie kotła z bardzo krótkotrwałymi przerwami jest niemal stałe.

Elektromagnes skokowy, wprowadzający w ruch wentyl zasilając), zużywa ^ do 7U walów, więc, jak i magnes „dⁿ, może być przyłączony zatyezką do linji oświetlenia elektrycznego. Praca tego magnesu wynosi 45 do 50 kilogramo centyme rów, czyli dwa razy więcej, niż tego wymaga zamknięcie lub otwarcie wentyla zasilającego. Ta moc magnesu daje zupełną pewność, żo nawet w razach pewnych deformacji wewnętrznych organów wentyla zasilające ^- • magnes będzie w stanie pracę swą wykonać.

Do regulatorów Hcubolds zastosowana jest sygnalizacja alarmująca działając a w następujących wypad k cl :    ^

1) jeżeli poriom wody przy otwartym wentylu zasilającym w d szym cia^u opada,

ji żeli poziom wody zbytnio się w k'»^,ł \ ¹ si,

3) jeżeli z powodu błędu w instalacji elekt r\ez-nej prąd do regulatora nie dogjyra.

Doświadczenia z aparatami Ileubolda, przeprowadzone w Elektrowni Okręgowej w Małobądzu, pozwalają uważać jo za zupełnie odpowiadające wymaganiom.

Wyniki badan i doświadczeń, stanowiące przed miot niniejszego artykułu, na zachodzie zostały już od dość dawna praktycznie wyzyskane, gdy Tymczasem u nas panuje w tym kierunku jc-zcze zu-

Rys. 7.

pełno niemal zacofanie. Jeżeli się uda tą krótką wzmianką pobudzić zaiteresowanie sler miarodajnych, — będziemy uważali cel swój za osiągnięty.

Kolektorowe silniki szeregowe prądu trójfazowego.

Walenty Kopczyński, kierown. warsztatów Tow. Siemens w ci

Silnik kolektorowy ma stator, niczom nie różniący się od statora silnika asyne.hronk' c wind! ra 5 — taki, jak w m s wnach prądu M*Vgo.

W silniku szeregowym prąd z sieci prz oil/i przez Kolektor do uzwojeń wirnika. W silniku * zanikowym oddzielnie zasila”; j ^h stator i • ^zH- ^: wirnik.

S;” d‘;i ki^cktorowe różnią sic . ^J r^,n'^ł ów as' n-

c.Vro-ir-nv ’i r*^łwością r~z* zę .nero    • -ii)

rcgulowa: ^:a o u »w i - w.....kim snuł*

n^; i' " nr (<    - ';), *    *->    i n    "    ” gać    ir-

^ł »'•< równą    jcćn * \    *    '"ą    ** • we wsz ,