A - pole powierzchni ograniczone zewnętrznym konturem przekroju poprzecznego konstrukcji przeciwskrętnej,
Si - współrzędna obwodowa wzdłuż linii szkieletowej konturu konstrukcji przeciwskrętnej,
t - grubość ścianki (poszycia) konstrukcji przeciwskrętnej,
/ - długość konstrukcji przeciwskrętnej (najczęściej jest to odległość między
burtami wewnętrznymi kadłuba),
—— - pochodna głównego pola wycinkowego względem współrzędnej obwodo-
ds
wej przekroju poprzecznego kadłuba w miejscu styku konstrukcji przeciwskrętnej z kadłubem. Wartość jest stała w dowolnym punkcie ww. sty-
ds
ku, jeśli krawędź jest prostoliniowa. jest jednakowe na obu burtach | ds |
kadłuba. co(s) należy wyznaczać według zasad podanych w 2.6.4.
W przy padku konstrukcji przeciwskrętnej złożonej z N pryzmatycznych odcinków o długościach /, i wartościach /0,; parametru /o, do wzoru 2.6.5-2 należy w miejsce IJl podstawić IJl obliczone ze wzoru:
1 N l
70 '=1 -V/
2.6.6 Sposób rozwiązywania równania 2.6.2.1 z uwzględnieniem sił poprzecznych w przewiązkach pokładowych poprzecznych i sil podłużnych we wzdłużnych przewiązkach luków.
2.6.6.1 W obliczeniach należy uwzględnić wpływ przewiązek poprzecznych i wzdłużnych na naprężenia oraz odkształcenia w kadłubie.
2.6.6.2 Statek z jednym rzędem otworów lukowych (tzn. bez wzdłużnych przewiązek luków)
Wpływ sił poprzecznych w przewiązkach poprzecznych na naprężenia i odkształcenia w kadłubie oraz ich wartości należy wyznaczyć w następujący sposób, złożony z etapów a) - f):
a) założyć przecięcie wszystkich przewiązek w płaszczyźnie symetrii kadłuba (rys. 2.6.6.2)
19