2588001476

czy wręcz najgorsza dla konsumentów. W metodzie tej, im wyższe są koszty wytwarzania i świadczenia usług, tym wyższa jest cena ostateczna którą płaci klient. Najczęściej taka sytuacja ma miejsce gdy nabywca nie ma możliwości wyboru. Za wysoką ceną podążają najczęściej wysokie zyski dla przedsiębiorstw. W tym przypadku nikt nie jest zainteresowany obniżaniem kosztów.

Metoda kosztowo - popytowa funkcjonuje także w oparciu o poniesione koszty, wiąże je jednak z elementem gospodarki rynkowej jakim jest popyt na określone towary bądź usługi. W przypadku zrównoważonego rynku (moment kiedy popyt jest równy podaży) istniejący popyt zmusza do ograniczenia kosztów i obniżenia cen. W każdym jednak przypadku gdy popyt przewyższy podaż, właściciele podmiotów gospodarczych podnoszą swoje ceny do tak zwanej ceny optymalnej, zmuszając klientów do zakupów po cenach wyższych.

Ostatnia z wymienionych, metoda popytowo - podażowa, jest najbardziej korzystna dla klienta, występuje bowiem w sytuacji gdy podaż znacznie przewyższa popyt i właściciel przedsiębiorstwa, chcąc utrzymać przewagę rynkową obniża koszty działalności, co powoduje że ceny oferowane konsumentom mogą być znacznie niższe od cen pierwotnych.

W literaturze przedmiotu, przy poruszaniu tematyki metod ustalania cen, spotyka się również tak zwane formuły cenowe, do których zalicza się:

•    formułę cenową - „koszt plus..

•    formułę cenową - „koszt plus zysk od kapitału”

•    formułę cenową opartą na marży brutto

Formuła „koszt plus...” była stosowana w przedsiębiorstwach jako pierwsza i służyła kalkulacji cenowej sprzedaży. Może być czasami stosowana w działalności usługowej. Jest typową odmianą metody kosztowej tworzenia cen. Formuła ta pozwala określić cenę produktu lub usługi poprzez dodanie do pełnego kosztu jednostkowego określonej kwoty zysku. Jest ona prosta w swojej konstrukcji i uwzględnia wszystkie koszty poniesione w procesie produkcyjno - usługowym. Jej podstawową wadą jest ignorowanie relacji rynkowych.