jest przewożony. Na przestrzeni dziejów możemy wybrać pewne „kamienie milowe” w rozwoju systemów porozumiewania się na odległość. Według Tragedii Ajschylosa, z 458 r. p.n.e. grecki wódz Agamemnon przesłał swojej żonie Klitajmestrze wieść
0 upadku Troi w 1184 r. p.n.e. Wiadomość była podana do Myken w ciągu 1 dnia za pomocą sygnałów ogniowych. Pierwsze ognisko było wzniecone w Małej Azji na górze Ida, drugie na wyspie Lemnos na Morzu Egejskim. Następnie na górze Atos na wyspie Eubei, dalej przez góry Mezapich, górę Kithairon w Attyce do góry Arachny
1 wartownika na dachu zamku Argos. Ciekawym jest, że nie było ogniska pośredniczącego na Sporadach, jakkolwiek odległość od góry Atos do Eubei wynosi 180 km. Sygnały ogniowe oraz dymne umożliwiały jedynie przesyłanie wiadomości uprzednio umówionych, a nie dowolnych. Problem ten próbowali rozwiązać około 450 roku p.n.e. dwaj Grecy z Aleksandrii: Kleozenes i Demokleites, których telegraf opisany został przez Polibiosa około 200 r. p. n.e. Skonstruowali oni telegraf, którego zasada działania polegała na zastosowaniu pięciu pochodni i tablic z alfabetem rozmieszczonym na dwudziestu pięciu polach, jakby na szachownicy. Na stacji nadawczej i odbiorczej znajdowały się ściany odpowiedniej wysokości i długości, zasłaniające zapalone pochodnie. Poziome szeregi liter liczyło się od góry w dół, a pionowe - od lewej strony ku prawej. Jeżeli przekazywana litera znajdowała się np. w drugim szeregu poziomym i trzecim pionowym, to wysuwano ponad ścianę najpierw dwie pochodnie z strony lewej a potem trzy z prawej strony. W ten sposób przekazywano wszystkie litery poszczególnych wyrazów przesyłanej wiadomości, którą zapisywała stacja odbiorcza.
Pojawił się „telegraf wodny”, pomysł jego stworzenia przypisywany Aleksandrowi Macedońskiemu. W tym rozwiązaniu używano dwu pojemników na wodę (nadajnik i odbiornik) z zaworami umieszczonymi w dole zbiornika. Na machnięcie pochodnią otwierano oba kraniki i spuszczano wodę aż do drugiego machnięcia pochodni. To drugie było nakazem zamknięcia kranów. Treści komunikatów (rozkazów) zapisane były na tychże pojemnikach a poziom wody wskazywał właściwą treść (np. „atakujemy o świcie”).
Innym przykładem może być przypadek Filipidesa. W 490 r.p.n.e. - wiadomość
0 zwycięstwie Miltiadesa nad Persami pod Maratonem przekazał przez przeniesienie gałązki laurowej (przebiegł do Aten 42 km 195 cm). W czasach już nowożytnych sir Robert Hooke wdrożył w Europie „telefon sznurkowy” (podobno wynalazek chiński)
1 rozmawiał na „wielkie” odległości do 800 m (dwa pojemniki metalowe połączone