I- Prawa ogólne i sjiuJrzynniki doświadczalne. 329
powodowałoby już rozerwanie danego ciała (pręta). Przy prętach rozerwanych (o długości i i przekroju l7) należy oznaczać długość lb
po rozerwaniu i przekrój !'}) w miejscu rozerwania. Na podstawie
tych danych obliczamy:
zwężeniem przekroju
pręta rozerwanego, wyrażóncm w odsetkach pierwotnej długości i picr wolnego przekroju; jest miarą wisności materyału.
3. Jeżeli pręt, rozciągnięty o długość odciążymy, to długość jego nic powróci do pierwotnej wielkości, lecz pozostanie większą o t. zw. rozciągnięcie trwałe /„2, czyli wyciągnięcie. Rozciągnięcie zaś znikające /., — /. — /.2 nazywa się rozciągnięciem sprężystem.
Przy małych naprężeniach rozciągnięcia trwałe /.2 równają się 0, lub są znikomo małe. Naprężenia oe (kg/cm2), aż do których to zachodzi, nazywają się granicą sprężystości.
Przez kucie, wyciąganie lub walcowanie metali (przez hartowanie stali, przez zmniejszenie zawartości P i <J w żelazie) granico sprężystości oe powiększają się, podobnie toż,
aczkolwiek w mniejszy ni stopniu, i wytrzymałość na ciągnienie A\, natomiast zmniejsza
się wyciłjgliwośe. t. j, rozciągnięcie trwale Zarżenie daje skutki odwrotno.
Dane ciało jest tom więcej sprężyste, im większem jest rozciągnięcie sprężysto , w stosunku do całego rozciągnięcia /. Stosunek A,: /. służy (podług Hartiga) za miarę sprężystości (przy peronem stalom naprężeniu). Dla ciał doskonale sprężystych = 1: dla ciul niedoskonale sprężystych zaś stosunek ten jest ułamkiem
w ł as et i w y in.
4. Odkształcenie, jakiemu pewne ciało ulega pod działaniem naprężania i odprężania, wymaga pewnego okresu czasu, podczas którego ujawnia się skuteczność sprężystości.
Naprężenie cisnące (czyli ciśnienie) o powoduje jednak skrócenie czyli ściśnięcie A pręta o długości pierwotnej L\ podobnie też będzie e = A:Z; rozszerzenie zaś poprzeczne, czyli wypęczenie będzie {■: — e: m. Granica ciastowatości zjawia się, gdy materyal wyciska się w bok, nic tracąc swej spoistości.
Wytrzymałość na ciśnienie K (kg/cm2) lub też ciśnienie rozgniatające dany materyal zmniejsza się w miarę powiększającej się długości pręta.
6. Praca mechaniczna przy zmianie długości. Jeżeli siła powiększająca się podczas działania zwolna od 0 do I7 a przytknięta na końcu pręta sprężystego, rozciąga go lub ściska, przyczem w przekroju l7 (cm2), w oddaleniu x (pm) od końca, powstaje naprężenie normalne a (kg/cm2), to na dokonanie odkształcenia zużywa się pewna praca mechaniczna (kg/cm), która wyrazi się wzorem: