3360446608

73

Kwestionariusz Pracoholizmu (WART) — adaptacja narzędzia...

tytułem Kwestionariusz WART i zawiera instrukcję z wyjaśnieniem tego, czego badanie dotyczy i jak należy udzielać odpowiedzi. Podana jest także informacja

0    sposobie wykorzystania wyników.

Zadaniem osoby badanej jest wskazanie (poprzez zaznaczenie jednej z czterech skategoryzowanych odpowiedzi), w jakim stopniu każde ze stwierdzeń odnosi się do niej samej. Oznaczenia poszczególnych kategorii podane są raz u góry arkusza kwestionariusza, natomiast przy danej pozycji wypisane są ich literowe symbole: A, B, C, D, odpowiadające wartościom liczbowym: 1, 2, 3, 4. Rozpiętość skali wynosi od 25 do 100 punktów. Kwestionariusz mierzy w pełni ukształtowany syndrom pracoholizmu lub ryzyko uzależnienia od pracy, w zależności od wysokości wyniku. Na ukształtowany przymus pracy wskazuje wynik powyżej 56 punktów : wynik wysoki (67-100 pkt.) jest wskaźnikiem uzależnienia w stopniu wysokim, wynik średni (57-66 pkt.) — uzależnienia w stopniu umiarkowanym. Wskaźnikiem braku uzależnienia oraz stopnia ryzyka uzależnienia od pracy jest wynik niski z przedziału 25-56 punktów (im wyższy wynik, tym większe prawdopodobieństwo rozwoju pracoholizmu).

Prezentację i analizę wyników badań własnych poprzedzono charakterystyką parametrów psychometrycznych kwestionariusza WART w badaniach amerykańskich.

Psychometryczna charakterystyka amerykańskiej wersji kwestionariusza WART

Rzetelność retestowa WART w badaniach amerykańskich mierzona z dwutygodniową przerwą między kolejnymi pomiarami (N = 151 studentów college’u) wynosiła 0,83 (p < 0,01; M = 59,4; SD = 8,28; M_n= 59,5; SD_U= 8,54), współczynnik zgodności wewnętrznej alfa Cronbacha wynosił 0,85 (Robinson, Post

1    Khakee, 1992).

Rzetelność szacowana metodą połówkową (split-half method) — w kolejnych badaniach — także okazała się zadowalająca (współczynnik Spearmana--Browna: 0,85) (N = 442, w badaniach uczestniczyli studenci oraz członkowie grupy Anonimowych Pracoholików — Workaholics Anonymons; Robinson i Post, 1995). Względnie niska średnia wartość korelacji między pozycjami (0,26) wskazywała, że reprezentują one wyraźnie różne aspekty syndromu uzależnienia od pracy.

Wykazano (Robinson i Post, 1994) ogólnie wysoką trafność fasadową (face validity) kwestionariusza w zakresie adekwatności pomiaru (zgodnie z założeniami teoretycznymi) pięciu głównych symptomów uzależnienia od pracy: Przeciążenia Pracą (Cherdoing); Poczucia Własnej Wartości (Self-Worth); Kon-troli/Perfekcjonizmu (Control-Perfectionism)\ Zaniedbywania Bliskich Zwiąż-