3784496631

Rys. I. Ogólna klasyfikacja map [Kowalczyk 2007]

Już w czasach prehistorycznych ludzie mieli świadomość istnienia wokół nich rzeźby terenu i próbowali ją uwiecznić. Najstarsze malowidło ścienne, odkryte w Catal Hiiyiik, pochodzi z ok. 6500 r. p.n.e. i przedstawia plan osady z pobliskim wulkanem. Najdawniejsze mapy pochodzą z Mezopotamii z ok. 2300 r. p.n.e. (rys. 2). i Egiptu (papirus turyński ok. 1300 r. p.n.e.). Praktyczne i teoretyczne zasady sporządzania map pierwsi opisali starożytni Grecy. Pierwowzorem dzisiejszych map jest mapa stworzona przez Klaudiusza Ptolemeusza (ok. 90-168 r.), który jest również autorem najsłynniejszego dzieła „Wstęp do geografii”. On pierwszy wprowadził system południków i równoleżników i z jego zaś doświadczeń korzystali późniejsi kartografowie [Kowalczyk 2007].

Iw

Rys. 2. Najstarsza znana mapa topograficzna w postaci tablicy pochodząca ze wschodniej Mezopotamii (Irak), ok. 3000 r. p.n.e. [Kowalczyk 2007}

Celem niniejszej pracy jest przedstawienie możliwości zastosowania współczesnych naziemnych technik geodezyjnych w badaniu i monitoringu wybranych elementów środowiska geograficznego.