P1080184 (3)

Rozwój robotyki

1

1.1. Rys historyczny rozwoju robotyki

Pierwsze automaty pojawiły się już w czasach starożytnych. Archytas z Tarentu, przyjaciel Platona, 400 lat p.n.e. wynalazł kilka ciekawych zabawek mechanicznych, np. takich jak fruwające ptaki. Wykonał drewnianego gołębia, który według przekazów historycznych mógł latać.

W średniowieczu konstruowano tzw. androidy, tj. ruchome figury o wyglądzie człowieka, wykonujące określone czynności, np. zamykanie i otwieranie drzwi, witanie wchodzących. W średniowieczu, odrodzeniu i czasach poprzedzających rewolucję przemysłową powstało wiele różnych mechanizmów, wykonujących określone czynności. Mimo że nie była wtedy znana elektryczność, zbudowano wiele przedziwnych modeli poruszanych energią wody, siłą ciężkości, energią zmagazynowaną w sprężynach. W tym okresie budowano przepiękne zegary z poruszającymi się figurkami ludzi i zwierząt. Za najbardziej skomplikowany uważa się automat wykonany w 1774 roku przez Jaąueta Drosa, w postaci dziewczynki grającej na klawikordzie. Lalka ta poruszając ramionami, wybierała palcami właściwe klawisze i grała melodię przez pięć minut. Androidy zbudowane przez Jaąueta Drosa można zobaczyć w muzeum w Neuchatel (Szwajcaria). Cechą wspólną tych mechanizmów była próba naśladowania ruchu żywych organizmów, przede wszystkim człowieka i zwierząt

Słowo robot po raz pierwszy pojawiło się w 1920 roku, kiedy to czeski pisarz Kareł Ćapek napisał dramat fantastycznonaukowy „R.U.R. - Roboty Uniwersalne Rossuma”. Pisarz nazwał robotami sztuczne istoty - maszyny, będące imitacją człowieka i odznaczające się dużym zdyscyplinowaniem i wydajnością pracy, o pewnych własnościach inteligencji, zdolne do podejmowania decyzji i wykonywania prac, ale wolne od wszelkich uczuć.

Nazwa wprowadzona w literaturze rozpowszechniła się praktycznie we wszystkich krajach uprzemysłowionych i obecnie przyjęto nazywać robotami automatyczne maszyny, które wykonują czynności charakterystyczne dla człowieka. 15