12 Zasoby wód podziemnych w św ietle przepisów prawnych
rezerw zasobowych albo deficytu zasobów wodnych w obszarze bilansowym, w tym w regionie wodnym lub w zlewni, rozpoznaniu terenów perspektywicznych do budowy ujęć wód podziemnych, bilansowaniu i weryfikacji zasobów w rejonach o intensywnej, skupionej eksploatacji wód podziemnych i wykonaniu bilansu wodnogospodarczego dla ustalenia warunków korzystania z wód regionu wodnego lub zlewni.
W świetle rozporządzenia z roku 2005 za obszar bilansowy rozumie się jednostkę hydrogeologiczną wytypowaną w celu ustalenia zasobów odnawialnych i dyspozycyjnych wraz z oceną ich zagospodarowania. Jednostka hydrogeologiczna jest fragmentem litosfery, stanowiącym przestrzennie i dynamicznie zdefiniowany system krążenia wód podziemnych, dającym się opisać parametrami hydrogeologicznymi warstw wodonośnych i rozdzielających je warstw nieprzepuszczalnych.
Warto zaznaczyć, że wskazana w rozporządzeniu ministra z roku 2005 ilość wód możliwych do pobrania z obszaru bilansowego nie jest w żadnym razie ilością wód odpowiadającą całkowitemu przepływowi, lecz tylko jego częścią.
Ustawa Prawo wodne dzieli państwo na obszary dorzeczy Odry i Wisły zawierające wydzielone hydrograficznie regiony wodne, dzielone z kolei na zlewnie wód powierzchniowych (Prawo wodne, Art. 3,9.12). Rozporządzenie Ministra Środowiska z roku 2006 określa przebieg granic dorzeczy oraz przyporządkowuje zbiorniki wód podziemnych do właściwych obszarów dorzeczy. Rozporządzenie to nie precyzuje pojęć:
- zasoby odnawialne,
- zlewnia wód podziemnych i powierzchniowych,
- zasoby perspektywiczne.
Z obowiązującej w Polsce Ramowej Dyrektywy Wodnej Unii Europejskiej wynika, że dla zbiorników malej retencji konieczne jest wyznaczenie statusu ekologicznego poprzez EQR (ecological ąuality ratió), zapobieganie obniżeniu statusu, redukowanie istniejących zagrożeń, odw racanie niekorzystnych trendów w jakości, utrzymywanie zgodności ze standardami i przyjętymi celami. Zgodnie z celami wyznaczonymi do roku 2010. RDW zobowiązuje kraje członkowskie do uwzględniania zasady zwrotu kosztów usług wodnych przez zastosowywanie taryfikatora cen wody.
Ramowa Dyrektywa Wodna (Dyrektywa 2000/60/EC Parlamentu Europejskiego i Rady Wspólnoty Europejskiej z 23 października 2000 r. ustalająca ramy działań Wspólnoty- w zakresie polityki wodnej), podaje definicję zasobów dostępnych do zagospodarowania w aspekcie kryteriów spełnienia dobrego stanu wód podziemnych w jednolitej części wód podziemnych (JCWPd) (tab. 3.1).
Bilans wodnogospodarczy i czynności prawne związane z projektowaniem zbiornika małej retencji
Bilans w odnogospodarczy jest według Rozporządzenia Rady Ministrów z roku 2005 porównaniem zasobów dyspozycyjnych wód podziemnych ze stanem ich zagospodarowania, w celu wskazania istniejących na obszarze bilansowym albo w jednostce bilansowej rezerw lub deficytu wód podziemnych.
Koncepcja zbiornika malej retencji pow inna zaw ierać informacje o środow isku i jego ochronie, aby wyeliminować niekorzystne oddziaływania na otoczenie. Mają to zapewnić akty praw ne takie jak ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z dnia 27.III.2003,