Elementy działalności edukacyjno-wychowawczej w polskich uczelniach wojskowych...
wykształcenia na poziome szkoły średniej (uzyskanie matury), głównym zadaniem było wychowanie żołnierza - obywatela oddanego socjalistycznej ojczyźnie.
Analizując materiały omawiające proces wychowania w Wojsku Polskim w pierwszym dziesięcioleciu powojennym, można zauważyć, iż opierało się ono na indoktrynacji - wpajaniu podwładnym pewnych przekonań politycznych i społecznych korzystnych dla grupy rządzącej, a nie na kształtowaniu określonych wzorów zachowań, co jest prawidłowym wynikiem procesu wychowania.
W latach 1947-1955 zostały powołane do życia m.in. Oficerska Szkoła Marynarki Wojennej, Akademia Sztabu Generalnego, Wojskowa Akademia Techniczna oraz Wojskowa Akademia Polityczna. Pierwsza z nich z rozkazu Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego, Marszałka Polski, Michała Roli-Żymierskiego powstała 20 lutego 1946 roku, kolejna Dekretem Rady Ministrów z 22 października 1947 roku. Wojskowa Akademia Techniczna oraz Akademia Wojskowo Polityczna zostały utworzone Ustawą z 22 marca 1951 roku1.
Do głównych zadań jakie postawiono przed uczelniami wojskowymi należało wychowanie nowych kadr dowódczych dla powstającego Ludowego Wojska Polskiego.
Pierwsze lata istnienia uczelni to silne wpływy Związku Radzieckiego co wiązało się z funkcjonowaniem w ich szeregach dowódców, oficerów i specjalistów radzieckich oraz znajdowało swoje odbicie w realizowanych programach kształcenia.
Oficerską Szkolę Marynarki Wojennej funkcjonującą do początku roku 1947 umieszczono w zbudowanych w okresie międzywojennym koszarach
69
Por. A. Ciupiński, Z. Kazimierski, Wojskowa Akademia Polityczna, Wojskowa Akademia Techniczna, [w:] Wojskowe Akademie w Polsce, praca zespołowa, pod red. M. Hebdy, Wydawnictwo i Zakład Poligrafii Instytutu Technologii Eksploatacji, Radom 2003, s. 545-548.
Nr2(6)/2012