Świątynia Maison Carree w Nimes (antyczne Nemausus - miejscowość na południu Francji). Wybudowano ją między 15 a 12 r.p.n.e ku czci cesarza Oktawiana Augusta, cesarzowej Liwii oraz synów Agryppy, a wnuków Augusta, Gajusza i Lucjusza. Jest to heksastylos (sześć kolumn w portyku przednim) pseudoperipteros (zewnętrzna kolumnada została zastąpiona półkolumnami wtopionymi w mury celli) na planie prostokąta wybudowany w porządku korynckim, z belkowaniem jońskim, na wysokim podium, z głębokim przedsionkiem i cellą otoczoną dwudziestoma półkolumnami.
Świątynia Westy w TivoIi (antyczny Tibur) z pocz. I w.p.n.e. stanowi przykład budowli na planie koła usytuowanej na wysokim podium z okrągłą cellą otoczoną osiemnastoma kolumnami w porządku korynckim.
Panteon
Świątynia położona w sercu Rzymu została zbudowana w latach 118 - 128 w czasach cesarza Hadriana (II w.) na miejscu prostokątnej budowli wzniesionej w I w.p.n.e. przez Marka Agryppę. Powstała budowla na planie koła (okrągła cella) z głębokim przedsionkiem i portykiem kolumnowym zwieńczonym trójkątnym tympanonem. Drugi fronton, wyższy wznosi się nad westybulem, a nad nim znajduje się wysoka attyka. W portyku fasadowym znalazło się osiem korynckich kolumn z szarego
granitu podtrzymujące belkowanie; w głębi przedsionka zostały umieszczone również kolumny w dwóch rzędach po cztery kolumny z różowego granitu flankujące wejście do celli.
Po obydwu stronach wejścia znalazły się nisze na posągi. Okrągła cella została przekryta kopułą hemisferyczną o średnicy 43,3 m osadzoną w połowie wysokości celli, na pierścieniu ściany. U góry, pośrodku, został okrągły otwór nazywany oculusem o szer. 8,92 m, będący