4087490539

Rawenna początkowo stolica cesarstwa zachodniorzymskiego w V w.;potem stolica królestwa Ostrogotów, a w latach 565-751 stolica Egzarchatu Rawenny (bizantyjska stolica Italii).

Kościół San Vitale w Rawennie.

jr\

Zbudowany w 547 r. na planie centralnym.

.7

Zewnętrzny ośmiobok kryje obejście i galerię w formie przypominającej absydy wokół części środkowej nakrytej kopułą na trompach. Wnętrze zostało pokryte słynnymi mozaikami. Ponadto dodany został narteks I zakończony z obydwu stron absydami oraz I wysuniętą część ołtarzową flankowaną okrągłymi pomieszczeniami. Wyraźny

podział przestrzeni został tu zastąpiony jej przepływaniem z części centralnej do strefy zewnętrznej, pozostającej w półcieniu.

Kościół San Apollinare in Classe w Rawennie,

Powstał w latach 535-549, jako trójnawowa bazylika kolumnowa z arkadami międzynawowymi, bez transeptu, brak empor i narteksu.

Do korpusu przylega atrium. Pastoforia znajdujące się przy apsydzie dodano później. Wolnostojąca dzwonnica pochodzi z X wieku.

Kościół San Apollinare Nuovo w Rawennie.

Wybudowany 494-521, był kościołem pałacowym króla Ostrogotów Teodoryka, jako beztranseptowa bazylika trójnawowa bez empor i narteksu.

Wszystkie budowle w tych rozdziałach obowiązują przy zaliczeniu zajęć.

Architektura czasów Średniowiecza Renesans karoliński.

Okres nawiązania zarówno do architektury antycznej, jak i wczesnochrześcijańskiej. Związany był

z panowaniem cesarza Karola Wielkiego, który panował w latach.

Kaplica pałacowa w Akwizgranie.

Powstała w latach 788-ok.800 z fundacji Karola Wielkiego na wzór kościoła San Vitale    w Rawennie. Jest to

budowla na planie wieloboku z ośmioboczną salą środkową nakrytą sklepieniem klasztornym i szesnastobocznym obejściem sklepionym kolebką z lunetami. Nad obejściem w górnej kondygnacji znajdowały się empory. W przyziemiu szerokie arkady wsparte są na niskich, przysadzistych filarach.

Romanizm

Początki nowego, monumentalnego stylu w architekturze obejmującego przede wszystkim zachodnią i środkową Europę sięgają XI wieku. Duch reformatorski w kościele i konflikt cesarza z papieżem spowodowały w tym czasie w konsekwencji silny rozwój życia monastycznego. Pojawia się idea kościoła jednego, nadrzędnego nad wszystkimi. Rozwijają się ruchy pielgrzymkowe.

W architekturze pojawia się proces nowego zrytmizowania przestrzeni. Nawa kościoła zostaje podzielona na przęsła i przekryta sklepieniem kolebkowym lub kolebkowym na pasach. Wnętrze zostaje zróżnicowane, pojawia się pionowe rozczłonkowanie ścian. Ściana jako gładkie