WSTĘP
Na zelektryfikowanych liniach PKP przewody sieci trakcyjnej, zawieszone nad torami, znajdują się pod wysokim napięciem. Dotykanie lub nadmierne zbliżenie się do tych przewodów, jak również do wysięgników, na których są zawieszone, jest niebezpieczne. Grozi to porażeniem i poparzeniem prądem elektrycznym, co może być przyczyną śmierci lub trwałego kalectwa.
W pewnych szczególnych okolicznościach pod napięciem mogą znaleźć się także konstrukcje wsporcze, na których zawieszone są przewody sieci trakcyjnej oraz semafory, tarcze ostrzegawcze, szafy przytorowe i inne konstrukcje metalowe (zlokalizowane w pobliżu torów zelektryfikowanych), na które mogą opaść zerwane przewody. Dlatego też w czasie pracy i przebywania na torach zelektryfikowanych bezwzględnie należy zachować szczególną ostrożność.
OGÓLNE WIADOMOŚCI O URZĄDZENIACH SIECI I ZASILANIA
Energia elektryczna dla kolejowej trakcji pobierana jest z elektrowni, pracujących dla szerokiego ogółu użytkowników. Rodzaj prądu i jego częstotliwość są zwykle nieodpowiednie do bezpośredniego zasilania silników, napędzających elektryczne pojazdy trakcyjne. Dlatego też, niezależnie od urządzeń służących do przesyłania energii elektrycznej z elektrowni do pojazdów, muszą istnieć również urządzenia do przekształcania prądu w taką postać, która potrzebna jest dla danego systemu trakcji elektrycznej. Elektrownie wraz z urządzeniami służącymi do przesyłania i do odpowiedniego przekształcania prądu stanowią układ zasilania trakcji elektrycznej. Układ zasilania zależy od systemu elektryfikacji linii kolejowych. Najbardziej rozpowszechnione są system prądu stałego oraz system prądu przemiennego jednofazowego o częstotliwości 50 lub 16 2/3Hz. W PKP wykorzystywany jest wyłącznie system prądu stałego. W układzie zasilania trakcji elektrycznej prądu stałego (rys. 1)
Rys. I. Układ zasilania trakcji elektrycznej prądu stałego: I — Unia prądu przemiennego, 2 — podstacja, 3— zasilacz, 4 — sieć jezdna, 5 — zespół trakcyjny, 6 — tor, 7 — przewód