5027719893

pieniężną zapisywaną na elektronicznym nośniku informacji, będącym instrumentem pieniądza elektronicznego.

Obecnie wyróżnia się dwa rodzaje pieniądza elektronicznego²¹. Pierwszy z nich opiera się na kartach wstępnie opłaconych, wyposażonych w mikroprocesor, nazywanych portmonetką elektroniczną, czy też portfelem elektronicznym. Na karcie elektronicznej gromadzona jest wartość pieniężna, która nie może przekroczyć limitów określonych wewnętrznymi regulacjami banku. Środki znajdujące się na karcie mogą być wykorzystane jednorazowo, bądź przy wielu transakcjach, przy czym w większości przypadków ich wysokość może być uzupełniana. W przeciwieństwie do kart płatniczych, nie występuje tutaj bezpośrednie połączenie z kontem klienta banku, a w przypadku utraty portfela elektronicznego przepada tylko kwota na nim zgromadzona. Jak zauważają A. Matuszyk i P. Matuszyk²² powyższy instrument pieniądza elektronicznego jest przeznaczony do dokonywania częstych transakcji o niskich wartościach.

Drugi rodzaj pieniądza elektronicznego funkcjonuje w oparciu o oprogramowanie komputerowe (gotówka elektroniczna²³, pieniądz sieciowy²⁴). Stanowi on wartość pieniężną, która w formie zapisu przechowywana jest na twardym dysku komputera przy użyciu oprogramowania komputerowego. A. Borcuch²⁵ wskazuje, iż zapisana wartość pieniężna jest emitowana przez daną instytucję z unikalnym numerem seryjnym, jest ona zaksięgowana na rachunku klienta i posiada cyfrowy podpis wydającej instytucji. Ten rodzaj pieniądza elektronicznego także pozwala na dokonywanie mikropłatności, jednak w przeciwieństwie do portmonetki elektronicznej nie posiada postaci fizycznej. Użytkownik musi posiadać konto w instytucji pieniądza elektronicznego aby dokonać płatności. Po dokonaniu przelewu środków na posiadane konto, są one umieszczane na dysku twardym klienta banku. Konieczne jest posiadanie przez klienta oprogramowania, które odpowiada za generowanie pieniądza elektronicznego w postaci unikatowych plików i pozwala na połączenie się z bankiem w celu dokonania płatności. Sama płatność za pomocą pieniądza sieciowego, a także bezpośredni dostęp do niego następuje poprzez środki porozumiewania się na odległość przez co należy rozumieć sieć Internet. Trzeba także podkreślić, iż cechą wyróżniającą pieniądz sieciowy jest możliwość j edyni e j ego j ednorazowego użytku.

2. Regulacje Unii Europejskiej w zakresie instrumentów płatniczych

Na przestrzeni wielu lat wdrażanie regulacji unijnych w zakresie instrumentów płatniczych do polskiego porządku prawnego następowało stopniowo. Istotną przyczyną takich rozwiązań prawnych była ochrona podmiotów, które w sposób bezpośredni oraz pośredni uczestniczyły w procesie zapłaty. Sfera ta dotyczy zarówno przedsiębiorców, jak i posiadaczy kart płatniczych. Nie sposób jednak nie wspomnieć o procesie integracji europejskiej, w którym wzmacnianie instytucji wspólnego rynku jest równie istotną kwestią.

²¹    A. Borcuch. Bankowość elektroniczna .... s. 38; M. Grabowski, Instrumenty płatnicze..., s. 169 ; B. Świecka, Bankowość elektroniczna..., s. 43.

²²    A. Matuszyk, P. Matuszyk. Instrumenty bankowości elektronicznej. Warszawa 2006 r. s. 39.

²³    A. Borcuch, Pieniądz elektroniczny - pieniądz przyszłości, CeDeWu Sp. z o. o.. Warszawa 2007, s. 61

²⁴    M. Grabowski. Instrumenty płatnicze, wyd. 1, Warszawa 2013, s. 169

²⁵    A. Borcuch. Potencjał wykorzystania e-cash przez konsumentów w obszarze rynku elektronicznego. 2008 r„ s. 7, http://www.instytut.info/IVkonf/referaty/Borcuch.pdf - dostęp 8.11.2014.