46785

środki komunikacji elektronicznej a elektroniczne nośniki informacji

Generalnie i nieco schematycznie można powiedzieć, że przetwarzanie danych w postaci elektronicznej, a tym samym związanych z nimi informacji elektronicznych, obejmuje ich wytwarzanie (zapis na ENI)oraz ich przekazywanie (teletransmisję poprzez ŚKE). Podstawowa dla elektronicznego obrotu prawnego kategoria informacji elektronicznej została zdefiniowana w art 2 MLEĆ. W świetle tego przepisu jest nią informacja wytworzona, przechowywana i przesyłana za pomocą elektronicznych, optycznych lub analogowych środków przekazu. Z definicji tej można wyprowadzić inną. niż wyżej sformułowaną, definicję środków komunikacji elektronicznej, którymi są elektroniczne, optyczne lub analogowe środki przekazu, dzięki którym infonnacja może zostać wytworzona i przesłana na odległość. Wynika stąd. że do kategorii ŚKE nie zaliczają się dyskietki, dyski CD i

DVD oraz inne statyczne środki zapisu elektronicznego. Dla przesłania zapisanej na nich informacji konieczne jest bowiem przesłanie tych nośnikćw za pomocą tradycyjnych sposobów komunikowania się.

Wykorzystanie w obrocie prawnym EN'I i ŚKE do utrwalania i przekazywania informacji, oznacza ich użycie do:

wyrażania i składania oświadczę!') woli i wiedzy, a tym samym do nabywania praw i zaciągania zobowiązali w stosunkach cywilno-prawnych.

formułowania i kierowania pism urzędowych i procesowych, a tym samym do prowadzenia spraw, zwłaszcza w toku postępowania administracyjnego.

Odpowiednio do powyższych stwierdzeń należałoby wyróżnić elektroniczny obrót prawny: w sensie węższym - jako obrót prawny oparty o wykorzystanie wymiany informacji ŚKE. w sensie szerokim - jako obrót prawny oparty o wykorzystanie do wymiany informacji ŚKE oraz ENI.

W pierwszym przypadku ENI są wykorzystywane jedynie do wytwarzania i utrwalania informacji. To jednak nie wpływa na specyfikę wymiany prawnej i nie wymaga szerszej uwagi. Dopiero użycie ŚKE do wymiany informacji, co ma miejsce w drugim przypadku, cechuje się specyfiką wymagającą odpowiednich regulacji i w'łaściwcj interpretacji.

Z kolei terminy ŚKE i IND nic są całkowicie rozbieżne. Ten ostatni bowiem może być. zgodnie z art.3 pkt I u.i.d.p.r.z.p.. także urządzeniem informatycznym w rozumieniu art.2 pkt 5 u.ś.u.d.c.. jak np. serwer pełniący rolę hostu. Na rozróżnienie pomiędzy ŚKE i IND wyraźnie wskazuje art 16 ust. 1 ui.d.p.r.zp., który stanowi że podmiot administracji publicznej powinien zapewnić wymianę informacji również w formie elektronicznej poprzez wymianę dokiuncntów zwijanych z załatwianiem spraw należących do jego zakresu działania, przy wykorzystaniu IND lub ŚKE. Wynika stąd. że władze publiczne powiiuiy być gotowe do kontaktów z obywatelami poprzez tzw. okienko (front officc) i współpracę ze sobą przez tzw. zaplecze (back oflfice). za pomocą elektronicznych nośników¹ statycznych i elektronicznych kanałów dynamicznych. W świetle powyższych określeń ustawowych. ŚKE obejmuje całą infrastrukturę informatyczną i teleinformatyczną, służącą do wytwarzania, przetwarzania i transmitowania danych, zaś ENI i IND odnoszą się jedynie do materiałów służących do utrwalania, przechowywania i ręcznego przenoszenia danych.

Rozróżnienia pomiędzy ŚKE oraz IND dokonuje art.28b. ust.l. u.o.a.n. stanowiąc, iż dzienniki urzędowe, zbiory aktów prawa miejscowego ustanowionych przez powiat i zbiory przepisów gmiiutych albo zawarte w^r nich akty normatywne i inne akty prawne udostępnia się:

nieodpłatnie poprzez środki konuiukacji elektronicznej, w rozumieniu przepisów o usługach świadczonych drogą elektroniczną.

odpłatnie za pomocą informatycznych nośników danych w rozumieniu przepisów o informatyzacji W tym edu Minister właściwy do spraw informatyzacji określi ma. w drodze rozporządzenia, wymagania techniczne, jakim powinny odpowiadać środki komunikacji elektronicznej i informatyczne nośniki danych używane do udostępniania dzictuiików urzędowych, zbiorów aktów prawa miejscowego ustanowionych przez powiat i zbiorów przepisów gmiiuiych albo zawartych w nich aktów normatywnych i innych aktów prawnych W wydanym rozporządzeniu powinien on uwzględnić wymagania techniczne, jakim muszą odpowiadać elektroniczne formy dzienników urzędowych, oraz konieczność zachowania powszechnej dostępności ogłoszonych w nich aktów normatywnych i innych aktów prawnych.

Zgodnie z powoływanym już art.6l ust.l u.i.d.p.r.z.p. elektroniczne nośniki informatyczne i elektroniczne nośniki informacji w przypadku wątpliwości należy rozumieć jako informatyczne nośniki danych, zdefiniowane w art.3 pkt 1 u i dp.r z.p jako materiał lub urządzenie zdolne do wykonania na nim trzech operacji: zapisu, przechowania odczytu danych cyfrowych lub anakigowych.