46750

Charakter komunikacji elektronicznej

Na obrót prawny składa się nie tylko doniosła prawnie informacja, ale również prawnie uznana (dozwolona albo niczabroniona w danych stosunkach) forma komunikacji pomiędzy podmiotami prywatnymi, pomiędzy podmiotami prywatnymi i publicznymi oraz pomiędzy- podmiotami publicznymi. Jej najważniejszym elementem jest przekazywana (prawnie doniosła) treść, a koniecznym warunkiem jest dostępny (prawnie dopuszczalny) nośnik. Elementami zasadniczymi każdej komunikacji są więc: jej strony jako nadawca i odbiorca, przekazywane wiadomości oraz kanał wymiany. W celu uprawomocniana komunikacji elektronicznej dla potrzeb wymiany prawnej, w prawie modelowym pojawiły się stosowne definicje. Zgodnie z art.2 MLEĆ. na elektroniczną w iadomość dcładają się informacje stworzone, przechowywane lub przesyłane za pośrednictwem środków elektronicznych, optycznych lub im podobnych włączając w to elektroniczną wymianę danych EDI. pocztę elektroniczną, telegram, teleks, lub telefaks. Nadawcą zbioru danych jest osoba, która sama stworzyła lub przesłała ten zbiór łub w której imieniu zbiór ten został stworzony lub przesłany, z wyłączeniem osoby działającej jako pośrednik. Natomiast odbiorcą zbioru danych jest osoba, która zgodnie z zamiarem nadawcy ma lub imała otrzymać zbiór danycli również z wyłączeniem pośrednika przekazu tych danych. Pośrednik w odniesieniu do konkretnego zbioru danych to osoba, która w imiaiiu uuicj osoby otrzymuje, przesyła, przechowuje lii) świadczy inne usługi w odniesieniu do zbioru danych. Wreszcie system informatyczny został zdefiniowany jako sy stan służący do tworzenia, przesyłania otrzymywania, przechowywania bądź innego przetwarzania informacji zawartych w zbiorze danych.

Zgodnie z tym. co było już powiedziane, nośniki informacji dzielą się na fizyczne (materialne) i logiczne (abstrakcyjne). Informacja podzielona na części stanowi wiadomość. Wiadomości są formami organizacji informacji. Informacja zawsze występuje w formie wiadomości (komunikatu) i w tym sensie jest ona nośnikiem informacji, zwanym też abstrakcyjnym nośnikiem informacji w odróżnieniu od materialnego nośnika informacji. Wiedza zaś to zgromadzona, zorganizowana, przechowywana i pamiętana informacja. Sama informacja oznacza przyrost wiedzy. Tam. gdzie nic ma przyrostu wiedzy, tam też nie ma informacji. Możliwy jest przekaz samych obiektów zewnętrznych jako materialnych nośników informacji, nic niosących żadnej informacji.

Komunikacja (communication) stanowi czynność udzielania informacji, informowania, udzielania

wiadomości. Komunikacja elektroniczna zaś. to komunikacja typu CMC (Computer Mcdiatcd Computer -

komunikacja za pośrednictwem komputerów). Obejmuje ona kontakty:

zawarte i trwające w środowisku wirtualnym.

zawarte w środowisku wirtualnym, ale wykraczające poza niego,

zawarte w środowisku realnym (tzw. rcalu) i podtrzymywane w środowisku wirtualnym (tzw. wiitualu).

Jest to komunikacja zapośredniczona. typu - face to monitor, gdzie ma miejsce interakcja z maszyną w postaci monologu oraz bezpośrednia, typu - face to face. gdzie dochodzi do kontaktu osobistego w postaci dialogu. Elektroniczne postacie przekazu informacji z komputera do komputera za pomocą sieci przewyższają dotychczasowe sposoby komunikowania się w obrocie prawnym, gdyż zbędne są koperty i znaczki, doręczyciele i adresy, papierowe listy i skrzynki pocztowe, urzędy pocztowe i firmy kurierskie. Komputerowy przekaz danych i informacji następuje: szybciej, taniej, łatwiej, wygodniej, masowo lub indywidualnie i bez pośrednictwa, w każdym czasie i z każdego miejsca, z wykorzystaniem różnorodnych narzędzi komunikacyjnych.

Odbywa się on z możliwością:

selekcji zawartości konuaukatów oraz dobom ich adresatów, automatycznego generowania zawartości i wysyłania przekazów, sw obodnego tłumaczenia tekstu dowolnego dostosowywania obrazu, jednorazowego lub wielokrotnego przesyłania dowolnej ilości materiałów.

Inicjatywy zmierzające do uznania za prawnie doniosłe oświadcza) i dokumaitow Władanych drogą elektronicznego przekazu podejmują liczne organizacje międzynarodowe. W tzw. teorii pozytywizmu instytucjonalnego N.MacCormick'a i O.Wcinbcrgcr'a. formowanie zachowań ludzkich w ramach instytucji polega na wymianie i stabilizacji informacji prawnej między uczestnikami określonej relacji społecznej. Instytucje zatem to przede wszystkim uzgodniaiia. Podstawowe znaczenie ma tu komunikacyjny aspekt stosunków prawnych