5125071083

2.2.6. Natężenie promieniowania słonecznego na powierzchni dowolnie zorientowanej

Wzór (2.10) określający całkowite natężenie promieniowania przekształca się do dalszych obliczeń tak, aby wyeliminować z niego składową bezpośrednią promieniowania h oraz kąt pomiędzy kolektorem i kierunkiem Słońca 9_coU .

Ze wzoru (2.11) otrzymuje się

h=~

(2.19)

1,-1,

cosi9_z

Stosunek kosinusów kątów 9_col cos5„„    1

9_Z jest dany wyrażeniem [10]

cos 9, cos co - cos co.

/    „    „    sinćasin Z?sin g ,,    _    ,    .

cosćylcosgsin tg/l + cos fi H--— + tgólcosp tg Z-cos g sin p)

cos/i

(2.20)

gdzie g oznacza azymut powierzchni kolektora względem kierunku południowego (wartości dodatnie w kierunku zachodnim). Ostatecznie otrzymujemy wyrażenie na natężenie promieniowania w zależności od kąta godzinowego co, dnia w roku i szerokości geograficznej, dla kolektora o zmiennej orientacji:

-(h-Q

^^ + ^(l + cos/?) + ^p(l-cos/?). cos 9.    2    2

(2.21)

Składowe //, oraz Id można aproksymować zakładając, że natężenie promieniowania zmienia się w przeciągu godziny liniowo w stosunku do zmian kąta co. Przyjmując T = 1 h :

J^r.4p.w^dt4".[f)=/.[f

* T, = r_hH_h,

(2.22)

Ir,

i,^T-

i,^T-

17