5125071081

•    //, Natężenie promieniowania całkowitego na powierzchni równoległej do płaszczyzny horyzontu (horyzontalnej);

•    Id Natężenie promieniowania dyfuzyjnego na płaszczyźnie horyzontalnej.

Natężenie promieniowania całkowitego na dowolnie nachylonej płaszczyźnie dane jest równaniem [3]

(2.10)

gdzie &_coU jest to kąt pomiędzy normalną do powierzchni kolektora i kierunkiem Słońca, P jest to nachylenie płaszczyzny kolektora względem płaszczyzny horyzontalnej, p jest to współczynnik odbicia (albedo) powierzchni w pobliżu kolektora.

Jeżeli w równaniu (2.10) przyjmie się P - 0, wówczas otrzymujemy natężenie promieniowania całkowitego na płaszczyźnie horyzontalnej

(2.H)

I_h = I_h cos «9_Z + I_d.

2.2.4. Nasłonecznienie poza atmosferą ziemską

W estymacji nasłonecznienia wykorzystuje się często nasłonecznienie powierzchni horyzontalnej w sytuacji braku atmosfery ziemskiej (oznaczane jako H₀). Nasłonecznienie Ho liczone jako całka natężenia promieniowania w ciągu jednego dnia (od -co_s do +co_s), wyraża się następującym równaniem [10]:

(2.12)

gdzie SC jest to stała słoneczna.

Wartość Ho uśredniona w ciągu miesiąca jest oznaczana H₀.

2.2.5. Współczynniki korelacji

Dla danej lokalizacji geograficznej zazwyczaj dostępna jest tylko wartość H_h. Jest to nasłonecznienie dzienne uśrednione dla danego miesiąca, dla powierzchni horyzontalnej. Aby oszacować zmiany nasłonecznienia w ciągu dnia, stosowane są współczynniki korelacji zależne od kąta o oraz od wartości nasłonecznienia H₀.