5125071217

Scheimpflug był człowiekiem wyjątkowo zasłużonym dla fotogrametrii.

W 1903 r. skonstruował pierwszy przetwornik optyczny (fotoperspektograf) -urządzenie służące do przefotografowywania zdjęć na zadaną przez operatora płaszczyznę, był także autorem strefowego przetwarzania zdjęć, które eliminowało zniekształcenia wynikające z deniwelacji opracowywanego terenu. Pierwszym poważnym testem zaproponowanej przez niego technologii było wyprodukowanie ze zdjęcia zrobionego z balonu fotomapy rejonu położonego na południe od Wiednia.

Przełomowym krokiem w rozwoju fotogrametrii było skonstruowanie przez niemieckiego uczonego Carla Pulfricha ruchomego znaczka pomiarowego i tym samym zapoczątkowanie fotogrametrycznych pomiarów stereoskopowych. Podstawy teoretyczne opracował w 1892 r. Franz Stolze, udoskonalił je Pulfrich i w 1901 r. zbudował stereo komparator - urządzenie umożliwiające pomiar współrzędnych dowolnego punktu na podstawie stereoskopowego modelu terenu. Instrument od razu zdobył uznanie i był z powodzeniem wykorzystywany przez Austriaków przy wykonywaniu map Tyrolu w latach 1902-07. Niezależnie od Pulfricha prace w tym samym kierunku prowadził w Afryce Południowej Henry George Fourcade, choć ten, zamiast współrzędnych, posługiwał się (podobnie jak Stolze) „pływającą siatką". Przy okazji warto wspomnieć, że w 1899 r. Sebastian Finsterwalder opublikował pierwszy podręcznik na temat geometrycznych podstaw fotogrametrii. Następne niezwykle ważne rozwiązanie zaproponował Eduard Ritter von Orel, który skonstruował w 1907 r. stereoautograf - instrument umożliwiający operatorowi bezpośrednie (mechaniczne) kreślenie warstwie i sytuacji terenowej ze stereoskopowych zdjęć naziemnych, znacznie przyspieszając tym powstawanie mapy. Niezależnie od Orela podobne urządzenie zbudował w tym samym czasie w Anglii kapitan Vivian Thompson.