5341838700

Drogi szynowe. Podstawy projektowania linii i stacji kolejowych. Materiały do ćwiczeń. Część 1    16

Zasada ta związana jest z technologią układania toru na torowisku "na boso", czyli bez podsypki, którą dowozi się dopiero w drugiej kolejności po już ułożonym torze. Płaska powierzchnia torowiska pod podkładami minimalizuje powstawanie wgnieceń, w których mogłaby gromadzić się woda opadowa.

W przekopach wzdłuż torowiska położone są rowy boczne, odbierające wodę spływającą z torowiska i skarpy przekopu.

W nasypach rowy boczne położone są w odległości 1 m od podstawy nasypu i stosuje się je przy niskich nasypach i w sytuacjach, gdy przyległy teren ma spadek w kierunku nasypu. Przy wysokich nasypach rowów można nie stosować.

Tor kolejowy a ściślej jego oś nie jest usytuowana na środku torowiska. Jest przesunięta lekko w lewo, aby przy niesymetrycznym torowisku zapewnić podobną szerokość jego niezabudowanym skrajnym ławom. Ławy wykorzystywane są przez ekipy remontowe podczas prowadzenia prac torowych.

Wszystkie skarpy zarówno nasypów i przekopów jak też rowów i skarp podsypki mają standardowe pochylenia równe 1:1,5. W niestandardowych warunkach gruntowych skarpy nasypów i przekopów mogą mieć inne wartości pochyleń.

Rysunki przekrojów pokazują jednocześnie dwie sytuacje - z lewej strony skarpę nasypu a z prawej rów boczny i skarpę przekopu. Torowisko (niesymetryczne) i położona na nim nawierzchnia pozostają niezmienne w każdej sytuacji. Uwaga ta dotyczy głównie rysunków przekrojów dla linii jednotorowych.

Przekrój normalny toru dla linii magistralnej i pierwszorzędnej dwutorowej na prostej (D.U. Nr 151/1998)

Przekrój normalny toru dla linii magistralnej i pierwszorzędnej dwutorowej na luku (D.U. Nr 151/1998)