1. Indywidualna Ścieżka Rozwoju jest tworzona dobrowolnie przez zainteresowanego instruktora przy wsparciu przełożonego lub mistrza.
2. IŚR zakłada cykliczne, długoterminowe planowanie własnego rozwoju.
3. IŚR jest zapisywana w postaci karty IŚR. Oprócz karty IŚR podopieczny i jego przełożony lub mistrz mogą wybrać inną, dowolną formę zapisu ustaleń.
4. Karta zawierać powinna następujące elementy:
■ Cele długoterminowe i krótkoterminowe: osobiste (rodzinne, zdrowotne, duchowe, zawodowe/szkolnę, pasje itp.) i harcerskie. Cele te powinny być związane z osobistymi planami na przyszłość, z własnym rozwojem, z pełnionymi funkcjami harcerskimi i społecznymi, w ujęciu kilkuletnim.
■ Indywidualny plan rozwoju (tworzony na podstawie analizy kompetencji posiadanych, niezbędnych i pożądanych do pełnienia planowanych funkcji, celów życiowych i harcerskich). W planie tym może znaleźć się m.in. próba na kolejny stopień instruktorski.
■ Ocenę realizacji celów i zadań w poprzednim okresie oraz wnioski z oceny.
5. Karta powstaje podczas indywidualnych konsultacji z przełożonym/ mistrzem. Mistrza wybiera samodzielnie zainteresowany instruktor. Mistrz nie musi być harcerzem. Można powierzyć opiekę nad własnym rozwojem kilku mistrzom - specjalistom z różnych dziedzin.
6. Postępy w realizacji zaplanowanej ścieżki rozwoju są podsumowywane podczas indywidualnych konsultacji zainteresowanego instruktora z przełożonym/ mistrzem.
7. Karta jest własnością jej autora. Kopia całej karty lub jej części może być przekazywana za zgodą autora do właściwej komendy.
8. Informacje uzyskane z kart IŚR winny być wykorzystane w planowaniu pracy z kadrą w środowisku.