6897704181

867

ROZMOWY O KONFERENCJI „ZBAWIENIA DZISIAJ"

3. Kultura i tożsamość, 2. Zbawienie i sprawiedliwość społeczna. 3. Odnowa Kościoła w wypełnianiu jego misji. W każdej sekcji były jeszcze podsekcje obraduja.ee także osobno. Sekcje miały w zasadzie przygotować wnioski na posiedzenia plenarne, natomiast małym gru-p m roboczym, biblijnym i innym, pozostawiono całkowitą swobodę. Tematyka posiedzeń plenarnych była urozmaicona — obok sprawozdań sekcji, jedno z posiedzeń było poświęcone dialogowi z buddyzmem — panującą religią kraju w którym obradowaliśmy — trzy posiedzenia przygotowali reflektorzy celem przeanalizowania przebiegu obrad. Reflektorzy sami spotykali się co wieczór celem wymiany spostrzeżeń.

ZNAK: Czy uczestnicy konferencji byli poinformowani od początku kto pełni funkcję reflektorów?

GERHARD LINN: Oczywiście. Nasza obecność nie budziła oporów uczestników. Natomiast zastrzeżenia, a nawet protesty niektórych z nich wywołał fakt, że reflektorzy nie byli zobowiązani do składana typowych sprawozdań, że wolno im było subiektywnie interpretować wydarzenia i formułować wnioski. Kierownictwo konferencji pragnęło żywego i bardziej egzystencjalnego kontaktu z grupami, stąd ta nowa funkcja nie polegająca na protokółowaniu, lecz na wyodrębnianiu momentów, w których dzieje się coś ważnego, czy to z punktu widzenia myślowego, czy we współżyciu uczestników. Ja osobiście, jako reflektor uważałem za swoje szczególne zadanie troskę o to, by wszyscy doszli do głosu, by zostali wysłuchani także ci, którzy reprezentują poglądy znajdujące niewielu zwolenników... Moja ogólne wrażenie jest następujące: swoboda pozostawiona grupom dali cenne efekty, zwłaszcza gdy chodzi o życie modlitwy, nabożeństwa. Pięknym przeżyciem było zetknięcie się z tak wieloma różnymi typami pobożności, stylami życia religijnego, które jednak mogły koegzys-tować. Całość byłaby jednak bardziej spójna — nie zatracając urozmaicenia — gdyby reflektorzy wcześniej byli w stanie skupić się na swoich specyficznych zadaniach. A tymczasem dopiero pod koniec spotkania weszli oni w swoją rolę i mieli wiele ciekawych i kontrowersyjnych wniosków, ale było już zapóźno by je naprawdę wykorzystać.

ZNAK: Idąc tak swobodnie za tokiem rozmowy pominęliśmy ważną kwestię osobowego składu konferencji — a przecież dla zrozumienia jej przebiegu to sprawa bardzo istotna.

ELISABETH ADLER: Uczestnicy — w liczbie około 300 — byli częściowo delegatami organizacji misyjnych i Kościołów, względnie kra-