8,1 Idea uosobionej Mądrości występuje w Izraelu w epoce niewoli babilońskiej. W Hi 28,12-28; Ba 3,9-4,4 Mądrość występuje jako przymiot boski dla ludzi nieosiągalny naturalnymi środkami. Prz 1,20-33; Prz 3,16nn; Prz 8,1-9,6 ukazuje ją jako osobę podobną do wędrownych nauczycieli, gromadzących uczniów. W Prz 8,22-31 widzimy ją w postaci osoby, powstałej przed stworzeniem, współdziałającej z Bogiem w dziele stwórczym. Urywek ten liturgia Kościoła stosuje do Bogarodzicy jako "Stolicy Mądrości". Z Prz 9,13-18, gdzie występuje uosobienie Głupoty, wynika, że chodzi tu tylko o poetycki obraz uosobienia Bożej Mądrości, wynikający z konkretnego myślenia Izraelitów. Por. wyraźne uosobienia Mądrości: Mdr 7,25n; Syr rozdz. 24 [->Syr 24,1]. Dostęp do Mądrości dają cnoty, z których podstawą jest bojaźń Boża (por. Prz 1,7) oraz walka ze skłonnościami do złego.
8,12 Dosł.: "Mieszkam z Roztropnością".
8,14 Te same właściwości przypisuje Iz 11,2; Mesjaszowi, a Hi 12,13 - Bogu: poznanie dogłębne tajemnic Bożych.
8,24 Zob. Rdz 1,2.
8,26 Wlg: "Ani rzek, ani zawias okręgu ziemi".
8,27 Wlg: "Gdy według dokładnego prawa kołem otaczał głębiny".
8,28 Wlg: "Gdy niebiosa utwierdzał w górze i ważył źródła wód".
8,30 Tłum. gr. Akwili: "wychowanką".
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
008P008P008P008P008P008P008P008P008P008P008P008P008P008P008P008PwiÄcej podobnych podstron