Mp - nośność w stanie plastycznym; M, - nośność w stanie sprężystym; A - strzałka ugięcia belki
Z analizy' wykresu na ry s. 1.16 wynika, że nośność przekroju na zginanie zależy od grubości ścianek rozpatrywanego przekroju.
Największą nośność mają przekroje nrl i nr 2 (krzywe 1 i 2) przy czym w przekroju nr 1 powstanie pełen przegub plastyczny o nieograniczonym kącie obrotu a w przekroju nr 2 powstanie również przegub plastyczny lecz odkształcenia skrajnych włókien przekroju będą ograniczone np. poprzez lokalne wymoczenie plasty czne przez co ograniczony będzie kąt obrotu przegubu
Przekrój nr 3 ma mniejszą nośność niż 1 i 2. Nośność tego przekroju wyznacza osiągnięcie wr skrajnym włóknie naprężeń równych granicy plastyczności;
Najmniejszą nośność uzyska przekrój nr 4. Nośność tego przekroju wyznaczona jest utratą stateczności sprężystej ścianki, a więc w dowolnym punkcie przekroju naprężenia nie mogą przekroczyć wartości naprężeń krytycznych dla którejkolwiek ścianki przekroju (oP Ok»..
Powyższe spostrzeżenia były podstawą do opracowania klasyfikacji przekrojów zamieszczonej w normie PN-90/B-03200.
Norma ta dzieli przekroje zginane na 4 klasy:
KLASA 1 - przekroje mogą osiągnąć nośność pełnego przegubu plastycznego, istnieje możliwość nieograniczonego obrotu;
KLASA 2 - przekroje mogą osiągnąć nośność pełnego przegubu plastycznego, jednakże obrót jest ograniczony niestatccznością plasty czną;
KLASA 3 - nośność przekroju ograniczona jest początkiem uplastycznienia strefy ściskanej ,ac = fd
KLASA 4 - nośność przekroju ograniczona jest utratą stateczność lokalnej conajmniej jednej ścianki przekroju znajdującej się w strefie ściskanej, ac <fj;
Rozkład naprężeń w przekroju w chwili osiągnięcia pełnej nośności na zginanie w poszczególnych klasach przekroju pokazano na rys 1.17.
AlmaMater