Zaprojektowanie krajowego systemu termomodernizacji to trudne i kompleksowe zadanie wymagające zmian w wielu różnych obszarach. Poniżej prezentujemy podstawowe konkluzje i rekomendacje, które należy uwzględnić projektując, wdrażając i weryfikując działanie takiego systemu. Zostały one podzielone na wnioski o charakterze instytucjonalnym, finansowym, technologicznym, prawnym, i społecznym.
Rekomendacje instytucjonalne
1. Konieczne jest przygotowanie nowych, efektywnych programów skierowanych do właścicieli prywatnych budynków, których pierwowzorem mogą być rozwiązania niemieckiego banku KfW. W tym celu powinny współpracować ze sobą dwie najważniejsze polskie instytucje zaangażowane w finansowanie rozwoju i ochrony środowiska: BGK i NFOŚiGW.
2. Niezbędna jest integracja programów i instrumentów finansowych dotyczących remontów, i termomodernizacji tak, aby przyjęte reguły oraz mechanizmy wsparcia (np. poprzez doradztwo energetyczne) były dostępne w całym kraju.
3. Warto wyraźnie rozróżnić wsparcie remontów (które powinno być różne dla instytucji publicznych i osób fizycznych) od wsparcia dla działań na rzecz efektywności energetycznej. W przypadku włączenia zwykłych remontów w zakres wspieranych działań i inwestycji na rzecz efektywności energetycznej zdecydowanie należy odejść od wyboru optymalnego wariantu na podstawie wskaźników efektywności ekonomicznej, takich jak wartość bieżąca netto (Net Present Value), czy wewnętrzna stopa zwrotu (Internat Ratę of Return).
4. Należy łączyć instrumenty wsparcia przygotowane celem rozwiązania problemów innych niż efektywność energetyczna, np. przeciwdziałanie ubóstwu, rewitalizacja, ochrona powietrza etc. z programami i instrumentami finansowymi dedykowanymi zwiększeniu efektywności energetycznej w budynkach.
Rekomendacje dotyczące istniejących
i projektowanych źródeł finansowania
1. Brakuje koordynacji finansowania i ustanowienia jednolitego systemu oceny efektywności wsparcia, w związku z tym rekomenduje się utworzenie jednolitego systemu, pozwalającego na koordynację działań wszystkich instytucji wspierających, przede wszystkim w ustanawianiu i stosowaniu jednolitych i spójnych kryteriów przyznawania wsparcia, oceny i weryfikacji rezultatów.
2. Rekomenduje się, aby informacje o wsparciu zostały uzupełnione (przez instytucje wdrażające programy) danymi o efektach w zakresie obniżenia emisji dwutlenku węgla i zmniejszenia zużycia energii końcowej i pierwotnej. Informacje te powinny być przygotowane na podstawie wspólnej metodologii, zawierającej sposób liczenia stanu wyjściowego.
3. Do tej pory nie przygotowano programu wsparcia dla remontów, modernizacji i termomodernizacji budynków jednorodzinnych, w związku z tym rekomenduje się przygotowanie programu dostosowanego do specyfiki i potrzeb budownictwa jednorodzinnego.
4. Modernizacje wykonywane są przede wszystkim i przy okazji remontów, a zatem instrumenty wsparcia powinny być tak skonstruowane, aby promować remonty (ale takie, które zawierają elementy zwiększające efektywność energetyczną) oraz poprzez dotacje finansować działania dodatkowe - leżące w obszarze głębokiej termomodernizacji.
5. Konieczne jest określenie jednolitych spójnych zasad finansowania remontów, modernizacji i termomodernizacji, które byłyby przyjęte przez
I