93763829

(9)

p_z- posuw na ząb [mm/ząb], o_p-głębokość skrawania [mm],

M. = F — =-^p—^~

^{c c} 2    2000

j) Moment skrawania M_c oblicza się z zależności: d d • a „ • p • k_c (

M — F —iL —-0—_—Li gdzie:

d_sr- średnia średnica [mm], mierzona w połowie głębokości skrawania. Dla wiercenia jest to połowa średnicy otworu, d- średnica wierconego otworu [mm], p - posuw na obrót [mm/obr],

k) Moc skrawania P_c ma postać:

(10)

gdzie:

V_csr- prędkość skrawania dla średnicy d_sr

Właściwą siłę skrawania k_c można w przybliżeniu określić dla poszczególnych grup materiałów obrabianych. Według Poradnika Obróbki Skrawaniem „Sandvik Coromat":

k_c= 500 - 900 [N/mm²] k_c= 1400 - 3200 [N/mm²] k_c= 1800 - 2900 [N/mm²] k_c= 1000 -1500 [N/mm²]

a)    Aluminium -

b)    Stal -

c)    Stal nierdzewna -

d)    Żeliwo -

e)    Stopy żaroodporne - k_c= 2600 - 3300 [N/mm²]

f)    Stal hartowana - k_c= 2800 - 4900 [N/mm²]

PRZYKŁAD

Przykład liczbowy obliczania siły, momentu i mocy skrawania został przedstawiony dla wiercenia otworu 016mm w stali (nieulepszanej cieplnie o średniej wytrzymałości) z prędkością skrawania V_c = 12 m/min, posuw na ząb p₂ = 0,18mm.

Wielkości do wyznaczenia to F_Cl M_c, P_c. Głębokość warstwy skrawanej jest równa połowie średnicy otworu (wiertła), a_p= 16mm/2 = 8mm. Liczba ostrzy dla wiertła krętego z = 2. Właściwa siła skrawania dla danej stali przyjęto k_c = 2300 N/mm². Korzystając z zależności (8) otrzymujemy:

F, = 0,18 • 8 ■ 2 ■ 2300 = 6624 N

14