Uzyskiwana chropowatość kształtuje się według wzoru:
8 rE ’
R,
gdzie: R(- wysokość chropowatości, /- posuw, re - promień naroża.
Zwiększenie promienia zaokrąglenia naroża powoduje zwiększenie trwałości krawędzi skrawającej, lecz powoduje także wzrost oporów skrawania i karbowanie powierzchni po obróbce.
1. Na postawie danych uzyskanych z procesu technologicznego i rysunku przedmiotu obrobionego, należy zminimalizować ilość przejść zgrubnych przyjmując możliwie dużą głębokość skrawania.
2. Następnie w zależności od wymaganej dokładności obróbki i chropowatości powierzchni uwzględniając możliwości obrabiarki dobrać jak największy posuw.
3. Przy założonym okresie trwałości ostrza dobieramy z nomogramów, tablic parametrów skrawania lub wyliczamy na podstawie wzorów szybkość skrawania.
Dobierając warunki skrawania dla obrabiarek CNC, należy uwzględniać:
wysoki koszt maszynogodziny, który powoduje, że ekonomiczny okres trwałości ostrza
znacznie jest zmniejszany przez dobór wyższych parametrów skrawania,
obróbkę wielonarzędziową, która w warunkach produkcji małoseryjnej zmusza do
takiego doboru parametrów skrawania - okresu trwałości narzędzia, aby wymieniać
narzędzie dopiero po zrealizowaniu zadania produkcyjnego.
Grubość hdz warstwy skrawanej jednym ostrzem wynosi:
h± = fz ■ sinxr [mm],
gdzie:
Xr - połowa kąta wierzchołkowego narzędzia wieloostrzowego, f - posuw na jedno ostrze.
Szerokość bo warstwy skrawanej wynosi: w przypadku wiercenia w pełnym materiale
[mm],
w przypadku wiercenia wtórnego, pogłębiania oraz rozwiercania
bo
• sin xr
[mm].
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"
13